Door Mariella Konings
Sommige dingen worden voor lief genomen. Bijvoorbeeld, iedere keer dat er ergens een VN vredesmacht neerdaalt om ergens ter wereld vluchtelingen in een oorlogsgebied te beschermen of om een broos vredesverdrag te bewaken, kan men er verzekerd van zijn dat binnen de kortste keren het aantal gevallen van systematische verkrachting, gedwongen prostitutie en sexueel kindermisbruik de pan uit stijgen.
Als gevolg daarvan is er geen jaar sinds 2000 vergleden of er zijn wel een aantal ‘incidenten’ van sexueel misbruik gemeld door VN werknemers rond de wereld. In het bijzonder de vredessoldaten zijn keer op keer betrapt op de systematische sexuele uitbuiting van vluchtelingen die in de VN kampen aan hun zorg zijn toevertrouwd.
De aanklachten zijn keer op keer dezelfde: het verkrachten van vluchtelingen, het opzetten van prostitutienetwerken, het profiteren van de gedwongen prostitutie van vluchtelingen en pedofilie.
Het is niet duidelijk wat zorgwekkender is; het feit dat vluchtelingen, in het bijzonder kinderen, een makkelijk doelwit vormen voor georganiseerde sexuele roofdieren in dienstverband bij de VN, of de wijze waarop de hoogste leiding van de VN ervoor kiest om met deze zaken om te gaan zodra ze aan het oppervlak komen.
Iedere keer dat deze VN sex schandalen aan het licht komen reageert de internationale gemeenschap vol woede en afschuw. De VN heeft echter een bepaalde reputatie gekregen doordat ze deze schandalen consequent negeert, bagatelliseert, ridiculiseert en zelfs ontkent, net zo totdat het schandaal weer uit de internationale aandacht is verdwenen. Iedere keer dat de VN een onderzoek naar zichzelf instelt zijn de conclusies onbeslist omdat de aantijgingen niet hard gemaakt kunnen worden of omdat er niet genoeg bewijs is gevonden. Als gevolg daarvan sterft ieder VN sexschandaal een stille dood zodra zij aan de publieke aandacht is ontsnapt.
2001
In oktober 2000 zond Kathryn Bolkovac, een medewerkster van het militaire aannemersbedrijf DynCorp, een verontrustende e-mail naar Jaques Paul Klein, het hoofd van de VN missie in Bosnië. In de e-mail sloeg Bolkovac alarm over het wangedrag van de VN troepen in Bosnië. [The Telegraph] (1)
Bolkovac was naar Bosnië gezonden om daar onderzoek te verrichten naar mensensmokkel en gedwongen prostitutie die sinds het eind van de oorlog in Bosnië-Herzegovina explosief waren toegenomen. Tijdens haar verblijf in Bosnië had zij waargenomen hoe VN vredessoldaten bars en bordelen bezochten waar minderjarige meisjes naakt dansten en door hun ‘eigenaars’ voor prostitutie werden aangeboden. Deze meisjes kwamen doorgaans uit omringende landen en waren doorgaans door de georganiseerde misdaad meegelokt om vervolgens in een goedkoop bordeel geplaatst te worden. Tienduizenden jonge vrouwen en minderjarige meisjes werden op die manier naar Bosnië gesmokkeld en gedwongen zich te prostitueren, en Bolkovac had ontdekt dat hier ook VN medewerkers bij waren betrokken. In de e-mail naar het hoofd van de VN missie in Bosnië beschuldigde Bolkovac medewerkers van de VN en de NAVO er dan ook van betrokken te zijn bij de mensensmokkel en de prostitutie ringen. [The Telegraph] (1)
Maar vervolgens bleef het opvallend stil. Klein reageerde niet en er gebeurde niks, behalve dat de klokkeluider Bolkovac werd ontslagen door haar werkgever nadat zij ook DynCorp medewerkers had aangewezen die betrokken waren bij gedwongen prostitutie en pedofilie. Het schandaal bleef uit.
2002
In 2002 kwamen er aantijgingen bovendrijven over VN vredessoldaten die samen met een engelse liefdadigheidsorganisatie betrokken waren bij grootschalig sexueel misbruik en sexuele uitbuiting van kinderen in west Afrika. Meer dan vierhonderd aanklachten waren verzameld van slachtoffers en getuigen in VN vluchtelingenkampen in Liberia, Sierra Leone en Guinea (2). De aantijgingen draaiden om “grootschalige sexuele exploitatie van vluchtelingenkinderen” door VN vredessoldaten en medewerkers van ‘Save The Children – UK.’ [The Washington Times] (3)
De UNHCR startte een onderzoek, maar werd al gauw overspoeld door aantijgingen tegen vredessoldaten die hand in hand met medewerkers van ‘Save The Children’ en enkele andere NGO’s kinderen hadden misbruikt. Terwijl het onderzoek amper vorderde kreeg de VN vanwege haar geheimzinnigheid felle kritiek en verwijten over zich heen van westerse diplomaten en andere hulporganisaties in het gebied. (2)
De onwil van de VN om haar bevindingen te delen ontlokte openlijke woede in de internationale gemeenschap, en in het bijzonder bij het ‘World Food Program’ en de UNAMSIL, die er door de UNHCR onterecht van beschuldigd werden zelf op grote schaal betrokken te zijn toen het schandaal net aan het daglicht was gekomen. [The Washington Times] (3)
Newsmax schrijft: “De aanvankelijke weigering van de UNHCR en Save the Children-UK om andere NGO’s in vertrouwen te voorzien van de namen van de veronderstelde 67 individuen creëerde spanningen in de normaliter zo hechte ‘humanitaire gemeenschap’ (…) Na een aantal verhitte ontmoetingen achter gesloten deuren werden de NGO’s echter voorzien van de vertrouwelijke informatie die zij zochten.” (2)
Een ding dat duidelijk werd in het zich voortslepende onderzoek van de onwillige VN was dat de 400 aantijgingen van kindermisbruik door VN vredessoldaten en medewerkers van Save the Children slechts het topje van de ijsberg vormden. Het 20-man sterke onderzoeksteam ondervond echter grote moeite in het vergaren van getuigenverklaringen in de VN kampen in Liberia, Sierra Leone en Guinea, voornamelijk omdat de slachtoffers gedwongen waren hun aanlachten van sexueel misbruik bij de daders of hun collega’s in te dienen. Een rapport meldt dat de meeste “gevallen van sexueel geweld onvermeld blijven,” en merkt op: “Als een vluchteling een melding wil maken, moeten zij dat doen via dezelfde personen die zelf daders zijn van sexuele uitbuiting. De meeste stafleden lijken samen te zweren om de daden van andere stafleden te verbergen.” (2)
Tijdens het onderzoek naar de aantijgingen van “grootschalige sexuele exploitatie van vluchtelingenkinderen” in Liberia, Sierra Leone and Guinea ontdekt de VN 10 nieuwe zaken tegen haar medewerkers ter plekke. Maar uiteindelijk gebeurde er niets, behalve dat de VN een aantal van haar eigen medewerkers vrijpleitte. Het hoofd van de UNHCR, Ruud Lubbers, kreeg zware kritiek vanwege het bagatelliseren van het probleem. [The Washington Times] (3)
Uiteindelijk verzandde het onderzoek en werden er geen maatregelen getroffen, noch daders verantwoordelijk gehouden. Enige tijd later zou Lubbers zelf terug moeten treden vanwege aantijgingen van sexueel misbruik door meerdere van zijn eigen medewerkers.
Ondertussen raakte de VN in 2002 wederom in opspraak vanwege een sexschandaal met kinderen, dit maal vanwege de publicatie van een kinderboek over sexuele voorlichting. Gefinancierd door UNICEF en uitgegeven door de Mexicaanse regering werd dit kinderboek gratis uitgedeeld op een Kinder Top van de Verenigde Naties in Mexico. [The Washington Times] (4)
En vervolgens brak er een rel uit. In het boek, uitgedeeld in een van de meest katholieke landen ter wereld, werden kinderen een aantal ongelukkige adviezen gegeven hoe ze ongewenste tienerzwangerschappen konden vermijden. Het boek moedigde de minderjarigen aan te ‘experimenteren’ om sexueel genot te bereiken en zo zwangerschappen te vermijden. De Washington Times schrijft dat het boek “…aan Latijns Amerikaanse moeders en tieners vertelt: ‘Situaties waarin je sexueel plezier kan bereiken: 1. Masturbatie. 2. Sexuele relaties met een partner – ofwel heterosexueel, homosexueel, of bisexueel. 3. Een sexuele reactie die gericht is op levenloze objecten, dieren, minderjarigen, personen die niet instemmen’.” (4)
Bovendien adviseerde het kinderboek de katholieke kinderen om ook abortus als een vorm van contraceptie te beschouwen.
Ondertussen werd in Kosovo een nieuw onderzoek gelanceerd naar sexueel misbruik van kinderen onder de hoede van de VN. Na berichten over de verschrikkelijke toestanden in psychiatrische inrichtingen in Kosovo die door de VN beheerd werden en waar ook kinderen aanwezig zouden zijn, stelde de mensenrechtenorganisatie ‘Mental Disability Rights International’ (MDRI) een onderzoek.
Tijdens de zomer van 2002 bezocht de organisatie een tehuis in Shtime, het bejaardenhuis van Pristina en het Pristina Universiteitshospitaal. [The Guardian] (5) In deze door de VN gerunde inrichtingen, waar het merendeel van de patiënten Servisch was en het merendeel van de staf Albanees, waren de omstandigheden armoedig en sterk vervuild terwijl de staf grotendeels ongetraind was. Als gevolg hiervan dwaalden de mannelijke patiënten door de inrichtingen op zoek naar een “vrijwillige of onvrijwillige vriendin,” volgens een Rode Kruis medewerker. Het resultaat was dat de vrouwelijke patiënten regelmatig in elkaar geslagen en verkracht werden, soms terwijl de staf toekeek. Tijdens het onderzoek werden een aantal kinderen aangetroffen in deze inrichtingen. De verkrachte slachtoffers waren echter voor de VN geen geloofwaardige getuigen omdat ze geestesziek waren. Als ze probeerden te vertellen over het sexueel misbruik binnen de inrichting dan werden ze door de staf bedreigd; een patiënte werd zelfs door een staflid bedreigd waar de onderzoekers van MDRI bijstonden.
Nadat de MDRI een vernietigend rapport over de situatie in de VN inrichtingen in Kosovo had gepubliceerd, maakte de VN missie in Kosovo, de UNMIK bezwaar tegen het feit dat MDRI hen verantwoordelijk hield voor de wantoestanden in de inrichtingen. Terwijl de UNMIK toegaf dat het rapport “generaal gezien niet inaccuraat” was beweerde het niet over genoeg financiën te beschikken om hun patiënten een veilige omgeving te bieden. Enige tijd later vaardigde UNMIK een sobere verklaring uit, waarin stond: “…kinderen zijn verwijderd uit de inrichting in Shtime en zijn niet langer kwetsbaar.” [The Guardian] (5)
In december 2002 brak een nieuwe rel uit, ditmaal in Eritrea, nadat een vredessoldaat van de plaatselijke VN missie, de UNMEE, door de autoriteiten in de gevangenis was gezet wegens het vervaardigen van pornografisch materiaal van jonge hoertjes. Nadat de UNMEE in Eritrea was gearriveerd in 2000 waren de bordelen en nachtclubs uit de grond geschoten terwijl het aantal prostituees was geëxplodeerd. ‘The Scotsman’ schrijft: “…een rapport op commissie van de VN zelf verklaart dat dit jaar dat prostitutie hemelwaarts is geschoten sinds de vrede werd uitgeroepen in Eritrea en de VN vredessoldaten daar aankwamen. De afgelopen twee jaar zijn Italiaanse, Deense en Slowaakse vredessoldaten in afzonderlijke incidenten uitgewezen na het hebben van sex met minderjarigen.” (6)
De regering van Eritrea reageerde woedend en sloot een aantal bordelen en clubs die veel bezocht werden door verveelde vredessoldaten en andere buitenlanders, en arresteerde een aantal prostituees.
2003
In januari 2003 publiceerde de gerenommeerde mensenrechtenorganisatie ‘Human Rights Watch’ een rapport over de gruwelen die tijdens de burger oorlog in Sierra Leone werden bedreven, niet alleen door ‘rebellen’ maar ook door ECOMOG troepen en de VN. Het rapport beschreef “sexuele wreedheden” tegen vrouwen en meisjes door ‘rebellen’, ECOMOG en VN soldaten. Human Rights Watch beschuldigde VN vredessoldaten ervan in Sierra Leone betrokken te zijn bij de systematische verkrachting, en het gebruik van vrouwen en meisjes als slaaf voor sex en huishoudelijke taken. [The Telegraph] (7)
In augustus 2003 kwam heel even een schandaal bovendrijven dat ook weer vliegensvlug verdween. Toen publiceerde het Portugese tijdschrift ‘Expresso’ een artikel waarin beweerd werd dat de VN betrokken was bij het verschepen van jonge meisjes uit Thailand naar Oost Timor. Daar zouden de meisjes vermoedelijk tot prostitutie gedwongen worden voor het gerief van de vredessoldaten. De VN bevestigde dat het een onderzoek was gestart naar de beschuldigingen uit een rapport dat het had ontvangen, waarin inderdaad stond dat VN vredessoldaten een schip gecharterd hadden om Thaise kinderprostituees naar oost Timor te varen. De woordvoerder van de interne overzichtsdienst van de VN, Hua Jiang, verklaarde echter: “Tot dusver zijn sommige van de aantijgingen ongegrond.” [Associated Press] (8)
2004
In het begin van 2004 onthulde de Britse krant ‘The Mirror’ in een verbijsterend exposé hoe kinderen uit een VN vluchtelingenkamp in Montenegro door gewetenloze handelaren werden verkocht. Zich voordoend als geïnteresseerde klanten bezochten undercover verslaggevers van The Mirror het VN vluchtelingenkamp nabij Podgoridza, waar zo’n 5000 vluchtelingen in erbarmelijke toestanden leven. De verslaggevers werden rondgeleid door Siniza Nadazdin, de directeur van een plaatselijke christelijke liefdadigheidsorganisatie genaamd ‘Philia.’ Op dat moment kreeg Philia geld van katholieke hulporganisaties en de christelijke liefdadigheidsorganisatie ‘Smile International’ die hun hoofdkwartier in Engeland hebben.
Terwijl hij openlijk sprak over zijn handel in kinderen troonde Nadazdin de verslaggevers door het kamp en moedigde hen aan kinderen te selecteren die ze wilden kopen. Nadazdin: “Neem foto’s. Elk van deze kinderen is te koop als je wilt. Er zal druk worden uitgeoefend op de ouders om te verkopen.” [The Mirror] (9)
De verslaggevers hadden ontdekt dat Nadazdin samenwerkte met twee plaatselijke zigeuner misdaadbazen, de broers Arton en Vlasnim Shkreli. Terwijl zij het vluchtelingenkamp doorpluisden op zoek naar kinderen die er goed uitzagen, gebruikte Nadazdin zijn positie als directeur van een liefdadigheidsorganisatie om klanten te verwerven. De ouders, doorgaans zeer arme mensen, werden bedreigd en onder druk gezet om hun kinderen te verkopen. Als ze weigerden zou het slecht met ze aflopen. Nadazdin: “Honderd kinderen werden dit kamp uitgesmokkeld (…) alle kinderen die je hier ziet zijn te koop (…) Ik ben bereid dit te doen vanwege mijn financiën.” [The Mirror] (9)
Terwijl Nadazdin de verslaggevers rondleidde, vertelde hij dat kinderen met blond haar en blauwe ogen 5000 euro opbrachten terwijl zigeunerkinderen met een donkere huid maar 500 euro opbrachten. Alleen in het beste geval werden de kinderen voor illegale adoptie aangeschaft. In meeste gevallen eindigden de kinderen in de sexhandel en werden ze gedwongen tot prostitutie en kinderporno. Nadat hij de verslaggevers meenam naar kinderen van wie ze foto’s toegestuurd hadden gekregen, zei Nadazdin: “Voor jullie is dit de beste familie om een kind van te kopen. Ze zijn wanhopig.” [The Mirror] (9) Terwijl hun moeder hartverscheurend huilde en jammerde dat ze nog liever zelf prostitueerde dan een kind te verkopen, maakte een van Nadazdin’s beschermers een gebaar naar haar alsof hij haar de nek wilde doorsnijden. Nadat de verslaggevers het VN vluchtelingenkamp hadden verlaten, belde Vlasnim Shkreli hen en bood hen kinderen voor sex aan: “We hebben kinderen voor meer delicate zaken dan adoptie. Hebben meisjes van 12, meisjes van 13, meisjes van 14 voor jullie. Er zijn er nu 20 beschikbaar. Het zijn mooie meisjes, allemaal. Sommigen hebben ervaring in films, sommigen zijn op internetsites geweest. Jullie zullen niet teleurgesteld worden.” [The Mirror] (9)
Voor ze vertrokken uit het kamp, onthulde Nadazdin zijn grote wens aan de undercover verslaggevers. Hij had zijn hoop gevestigd op ‘Smile International’ om een kinderdagverblijf te financieren in het VN vluchtelingenkamp. Nadazdin noemde het een “kindersupermarkt”. Dat zou zijn werk een stuk makkelijker maken. [The Mirror] (9)
Op 6 mei 2004 publiceerde Amnesty International het rapport “Dus Dat Betekent Dat Ik Rechten Heb?” over de gedwongen prostitutie in de Balkan (10). Het rapporteert dat “het aantal plaatsen in Kosovo waar gesmokkelde meisjes worden uitgebuit is gestegen van 18 in 1999 tot meer dan 200 in 2003, waarbij nachtclubs, bars, restaurants, hotels en cafés betrokken.”
De meisjes die tot prostitutie werden gedwongen noemden hun pooiers allemaal hun “eigenaren.” Een van hen zei: “Door ons te kopen had hij het recht om ons te slaan, verkrachten, verhongeren en ons te dwingen sex te hebben met klanten.” Sommige meisjes waren 11 jaar oud. Het rapport beschreef hoe vrouwen en minderjarige meisjes tot prostitutie werden gedwongen door VN vredessoldaten en NAVO personeel dat gestationeerd was in Kosovo. Een meisje, dat 12 jaar oud was toen Amnesty haar ondervroeg: “Ik werd door de baas gedwongen om internationale soldaten en politie agenten te dienen.” [The Independent] (10)
Hoewel ze tegen hun wil vastgehouden, uitgebuit en zwaar mishandeld werden, behandelden de autoriteiten de meisjes juist als de criminelen. Amnesty verklaarde in een persbericht: “Na ontsnapt te zijn aan een vorm van mensenrechtenschendingen worden gesmokkelde vrouwen en meisjes onderworpen aan een tweede vorm van schendingen door de smokkelaars. Als ze erin slagen te ontsnappen, worden ze vaak onderworpen aan een derde serie schendingen, deze keer door de autoriteiten (…) gesmokkelde vrouwen en meisjes worden vaak als criminelen behandeld – vervolgd voor het illegaal aanwezig zijn in Kosovo, of worden aangeklaagd wegens prostitutie na razzia’s van de UNMIK politie. Eenmaal gearresteerd worden de vrouwen en meisjes niet dezelfde basisrechten gegarandeerd die alle gevangenen krijgen. Vaak worden ze niet ingelicht over hun rechten, krijgen ze geen toegang tot een advocaat en meisjes worden vaak ondervraagd zonder dat een wettige voogd aanwezig is.” (11)
Amnesty claimt dat “..meisjes onder de 18 maken tussen 15 en 20 procent deel uitmaken van de vrouwen die in de bars werken. De verdenking bestaat dat ze binnengesmokkeld zijn voor gedwongen prostitutie. In plaats van deze meisjes, die geregistreerd zijn bij de UNMIK, weg te halen worden ze in de bars gelaten, onderworpen aan nog meer mensenrechtenschendingen, inclusief verkracht en in elkaar geslagen worden.” (11)
Ook claimde Amnesty dat 20% van de klanten die in de bordelen van Kosovo kwamen waar meisjes onderworpen werden aan gedwongen prostitutie leden waren van de UNMIK en de ‘vredessoldaten’ van de NAVO, KFOR. Maar UNMIK noemde Amnesty’s rapport “verouderd” en “bijzonder ongebalanceerd”, en er gebeurde vervolgens helemaal niets. Agence France Press: “Van januari 2002 tot juli 2003, werden tussen de 22 en 27 leden van KFO troepen verdacht van misdrijven gerelateerd aan mensensmokkel, zo citeerde Amnesty UNMIK’s gegevens. Maar er was geen bewijs dat enigen van hen vervolgd zijn.” [AFP] (12)
Amnesty: “Het is schandalig dat dezelfde mensen die daar zijn om deze vrouwen en meisjes te beschermen hun positie gebruiken om hen in plaats daarvan te exploiteren – en er nog mee wegkomen ook.” (11)
Terwijl de sexschandalen in Montenegro en Kosovo wegzakten in de aandacht, brak er aan het eind van 2004 nog een vers schandaal uit rond de VN vredessoldaten, die er dit maal van verdacht werden zich te hebben vergrepen aan vluchtelingen in het Afrikaanse landje Burundi, waar 5000 vredessoldaten waren gestationeerd. En wederom draaiden de beschuldigingen om verkrachting, het aanzetten tot prostitutie en pedofilie.
De onthullingen volgden op de hielen van een schandaal dat vlak ervoor in de Democratische Republiek Congo (ook wel Congo-Kinshasa) was uitgebroken nadat ook daar VN vredessoldaten op grote schaal vluchtelingen sexueel misbruikten en exploiteerden. Opmerkelijkerwijs was de VN er als de kippen bij om de misstanden in Congo-Kinshasa te erkennen, en bevestigde dat zij in totaal 150 aanklachten tegen VN personeel aldaar had ontvangen. De beschuldigingen centreerden rond verkrachting, prostitutie en kindermisbruik en in een aantal gevallen was er grafisch bewijs in de vorm van foto’s en video-opnamen.
Terwijl de VN toegejuicht werd vanwege haar opmerkelijke openheid betreffende het sexschandaal in Congo-Kinshasa, schreef de ‘Washington Post’ dat het VN onderzoeksteam regelmatig door VN vredessoldaten was gehinderd tijdens het lopende onderzoek in het vluchtelingenkamp, en dat de vredessoldaten hen zelfs herhaaldelijk gesaboteerd hadden. Direct na die aantijgingen brak het schandaal in Burundi door waarbij onthuld werd dat 2 vredessoldaten waren geschorst. En onmiddellijk nam de VN haar oude positie weer in en weigerde verder enig commentaar te geven. [BBC] (13)
2005
De sexschandalen die vrijwel tegelijkertijd waren bovengekomen in Congo-Kinshasa en Burundi toonden maar weer eens aan hoe kwetsbaar de vluchtelingen zijn, en hoe makkelijk het is voor degenen die hen behoren te helpen om hen te misbruiken. Gita Sahgal van Amnesty International zei daarover tegen de ‘Christian Science Monitor’: “De kwestie met de V.N. is dat vredesoperaties helaas hetzelfde schijnen te doen als andere militairen doen (…) Zelfs de bewakers moeten bewaakt worden.” [The Weekly Standard] (14)
Joseph Loconte schreef in ‘The Weekly Standard’ over het schandaal in Congo-Kinshasa: “Verschillende V.N. rapporten en interviews met humanitaire groepen suggereren dat internationale vredesmissies een roofdierachtige sexuele cultuur creëren temidden van kwetsbare vluchtelingen – van hulpverleners die sexuele gunsten eisen in ruil voor voedsel tot V.N. troepen die vrouwen onder schot verkrachten.” (14)
Een vluchtelingenkamp in Bunia beschrijvend waar 16.000 vluchtelingen leven, merkt Loconte op: “Onderzoekers beschrijven een ‘aanzienlijk, wijdverbreid en voortdurend’ patroon van misbruik in het kamp – een verbijsterende conclusie gezien dat veel vrouwen bang zijn om sexueel geweld tegen hen te melden. Tenminste een hogere functionaris met de leiding over de veiligheid in Bunia is geïmpliceerd in het schandaal, en V.N. vredessoldaten hebben naar verluidt onderzoekers met vergelding bedreigd. Volgens de Economist overweegt een V.N. onderzoekscommissie de mogelijkheid dat MONUC geïnfiltreerd is door ‘georganiseerde pedofielen die vrienden recruteren’.” [The Weekly Standard] (14)
In januari 2005 bevestigde de VN dat vredessoldaten in het VN vluchtelingenkamp van Bunia vrouwen en meisjes sexueel hadden uitgebuit. Terwijl de verwachting was dat het troepenaantal de volgende maand tot 16.000 verhoogd zou worden, zei de Speciale VN Representant naar de Congo, William Lacy Swing, in een persconferentie het volgende: “We hadden en hebben een serieus probleem met sexuele uitbuiting en misbruik (…) We zijn erdoor geschokt, we zijn woedend, we worden er ziek van. Vredessoldaten die ingezworen zijn om hen die in nood zijn te assisteren, in het bijzonder degenen die slachtoffer van sexueel geweld zijn geweest, hebben in plaats daarvan zware schade aangericht.” [AP] (15)
In alle gevallen tegen VN vredessoldaten die door het team in het vluchtelingenkamp van Bunia onderzocht werden en waarvoor bewijs werd aangetroffen was er sprake van sexueel misbruik van kinderen. [AP] (15)
In maart 2005 werden de resultaten van een intern VN onderzoek naar het misbruik van kinderen gepubliceerd door de VN Ambassadeur van Jordanië, Prins Zeid Ra’ad Zeid al-Hussein. Het rapport heette: “Een Begrijpelijke Strategie Om Toekomstige Sexuele Exploitatie en Misbruik in Verenigde Naties Vrede Operaties Te Elimineren,” en het was een bijtende aanval op de effecten van het sexuele misbruik en de uitbuiting door VN vredessoldaten rond de wereld. Op het moment dat het rapport verscheen waren er 17 vredesoperaties gaande waarbij zo’n 75.000 werknemers bij betrokken zijn, zowel burgers als militairen. Het rapport hamerde erop dat de gouden regel tijdens VN operaties altijd moest zijn dat ze “op geen enkele wijze het lijden van kwetsbare sectoren van (een) populatie zouden vergroten.” [The Guardian] (16)
Terwijl in “Een Begrijpelijke Strategie Om Toekomstige Sexuele Exploitatie en Misbruik in Verenigde Naties Vredes Operaties Te Elimineren” gedrukt stond: “De realiteit van prostitutie en andere sexuele exploitatie in een context van vredeshandhaving is diep verontrustend omdat de Verenigde Naties een mandaat heeft om een gebroken maatschappij in te gaan om te helpen, niet om het vertrouwen te beschamen dat de lokale bevolking in haar heeft geplaatst,” werd het schandaal in Congo-Kinshasa opnieuw hevig aangewakkerd door nieuwe onthullingen over VN vredessoldaten die door bleven gaan met het sexueel misbruiken van vluchtelingen waar zij de zorg over droegen. ‘The Guardian’ schrijft: “In de DRC wordt gezegd dat vredessoldaten verlaten wezen kleine cadeautjes hebben aangeboden – zo klein als twee eieren van hun rantsoenen, zegt het rapport – voor sexuele ontmoetingen. Gebruikte condooms, zo ontdekte een onderzoek door het VN Kantoor van Interne Overzicht Diensten, slingerden langs de omheining van militaire kampen en bewakersposten.” (16)
Het rapport meldt dat in Congo-Kinshasa: “…sexuele uitbuiting en misbruik draait voor het merendeel om de uitwisseling van sex voor geld (gemiddeld $1-$3 per ontmoeting), voor voedsel (voor onmiddellijk gebruik of voor ruilhandel later) of voor baantjes (…) Slachtoffers lijden herhaaldelijk aan psychologisch trauma ten gevolge van hun ervaringen. Slachtoffers en verlaten vredessoldaten babies kunnen stigmatisering tegemoet zien door hun families en gemeenschappen, die hen alle steun onthouden.” [The Guardian] (16)
2006
Tegen het eind van 2006 ging Secretaris Generaal van de VN, Kofi Anan, met pensioen. Voordat hij vertrok gaf Anan, die tijdens zijn regentuur bij de VN aan de lopende band ervan werd beschuldigd schandalen en misstanden van Rwanda tot Jenin te hebben gebagatelliseerd en verdoezeld, een toespraak en erkende daarin: “Er zijn misdaden geweest zoals verkrachting, pedofilie en mensensmokkel.” [BBC] (17)
En inderdaad, in de winter van 2006, nog voor Anan zijn hielen had gelicht, werd er weer een schandaal omtrent VN soldaten en kindermisbruik aan het licht gebracht, ditmaal in Haïti, waar slachtoffers en getuigen beweerden dat vredessoldaten minderjarigen hadden aangerand en verkracht, waaronder een jong meisje op een VN marinebasis. ‘The Washington Times’ sprak met een van de slachtoffers, een meisje dat tijdens haar verkrachting 15 was en tot een van de besten van haar school gerekend werd. Na haar verkrachting ging ze van school. “Ik dacht dat ze voor vrede kwamen, niet voor oorlog,” zei ze tegen de krant, “Ik dacht dat ze kwamen om ons te beschermen. Ik had nooit gedacht dat ze me zo zouden kunnen misbruiken.” (18)
In totaal waren er 35 aanklachten van sexueel misbruik en exploitatie door VN vredessoldaten ontvangen sinds de missie op Haïti van start was gegaan. Maar een onderzoeksteam van de VN vond niet genoeg bewijs om de aanklachten gegrond te verklaren. VN woordvoerder David Wimhurst beweerde dat drie afzonderlijke onderzoeken naar de 15-jarige topstudente geen enkel bewijs voor haar verkrachting had opgeleverd. Wimhurst: “We nemen het heel serieus (…) Het is duidelijk, de overgrote meerderheid van onze mensen gedraagt zich, en inderdaad, omdat sommige beschuldigingen niet hard gemaakt kunnen worden zou ik zeggen dat het geen groot probleem is.” [The Washington Times] (18)
Desondanks hielden humanitaire hulpverleners in Haïti vol dat er wel een groot probleem was en dat er veel meer slachtoffers en getuigen van sexueel misbruik door VN vredessoldaten waren, maar dat zij te bang waren van de VN om naar voren te treden. (18)
2007
Op 3 januari 2007 publiceerde ‘The Telegraph’ een exposé over de VN missie in Soedan, waar vredessoldaten vluchtelingenkinderen sexueel zouden misbruiken die aan hun zorg waren toevertrouwd. Het misbruik van kinderen was begonnen in Juba, zuid Soedan, zodra de VN missie in 2005 gearriveerd was. Unicef had al een intern rapport uitgegeven over de situatie in zuid Soedan, en de veronderstelling was dat honderden kinderen vervolgens sexueel misbruikt waren door de vredessoldaten.
De Soedanese vluchtelingenkinderen beschreven hoe vredessoldaten en de civiele staf hen oppikte in grote, witte auto’s met het VN logo op de zijkant en hoe ze tegen een kleine vergoeding sex met hen hadden. Dientengevolge creëerden VN medewerkers dus kinderprostituees in zuid Soedan.
Ze pikten de kinderen op straat of bij bepaalde nachtclubs op. The Telegraph: “Veel van de kinderen die beweren sex te hebben gehad met personeel van de VN in Juba behoren tot de ‘verloren generatie’ van zuidelijk Soedan, die gescheiden van hun families zijn door de recente burgeroorlog, en nu op straat slapen in Juba, de regionale hoofdstad.” (19)
Een van de jongens waar The Telegraph mee sprak zei: “Ik weet dat het iets verschrikkelijks is om te doen maar ik zie de VN wagens ‘s avonds laat bij de drinkgelegenheden en ik zit daar in de hoop dat ik opgepikt word. Als ik 1000 SD ($3) per dag krijg dan is dat een goede dag.” (19)
De rechter van het gerechtshof van Juba, Ali Said, bevestigde aan de Telegraph dat er een toename was geweest in kinderprostitutie sinds de VN naar het gebied kwam. [The Telegraph] (19) Overigens verklaarde de Britse krant dat de Soedanese regering zich zeer bewust was van de situatie, en dat ze zelf ook bewijs had verzameld van het kindermisbruik door VN werknemers.
En tijdens de zomer van 2007 werd het duidelijk dat er weer een VN missie betrokken was geraakt in “wijdverbreid sexueel misbruik en exploitatie,” waaronder aanklachten wegens kindermisbruik, nu in Ivoorkust.
Deze keer echter nam de VN de ongebruikelijke stap om het betrokken peleton vredessoldaten op hun basis in Bouake op te sluiten terwijl een team een onderzoek instelde naar de aantijgingen. Als gevolg hiervan is er niet veel bekend over wat de VN met de lokale bevolking in Bouake doet en is er sindsdien niet veel meer vernomen over het sexschandaal in Ivoorkust. [BBC] (17)
Bronnen:
(1) “Teenagers ‘used for sex by UN in Bosnia’”, Stewart Payne, The Telegraph, April 25, 2002, http://www.telegraph.co.uk/news/main.jhtml?xml=/news/2002/04/25/wbos25.xml
http://www.prisonplanet.com/news_alert_042502_unsextrade.html
(2) “U.N. Finally Forced to Probe Its Pedophilia Scandal”, Newsmax, May 7, 2002, http://www.newsmax.com/archives/articles/2002/5/6/151901.shtml
http://www.prisonplanet.com/news_alert_050702_un.html
(3) “U.N. adds new cases of sex abuse”, John Zarocostas, The Washington Times, October 14, 2002, http://www.washtimes.com/world/20021014-85616521.htm
http://www.prisonplanet.com/news_alert_101402_un.html
(4) “Child sex book given out at U.N. summit”, George Archibald, The Washington Times, May 10, 2002, http://www.washtimes.com/national/20020510-25256488.htm
http://www.prisonplanet.com/news_alert_051002_un.html
(5) “UN ‘ignored’ abuse at Kosovo mental homes”, Oliver Burkeman, The Guardian, August 8, 2002, http://www.guardian.co.uk/Kosovo/Story/0,2763,770954,00.html
http://www.prisonplanet.com/news_alert_080802_un.html
(6) “Peacekeeper jailed for porn films”, Declan Walsh, The Scotsman, December 23, 2002, http://news.scotsman.com/international.cfm?id=1422722002
http://www.prisonplanet.com/news_alert_122302_un.html
(7) “UN troops accused of ‘systematic’ rape in Sierra Leone”, Tim Butcher, The Telegraph, January 17, 2003, http://www.news.telegraph.co.uk/news/main.jhtml?xml=/news/2003/01/17/wleon17.xml
http://www.prisonplanet.com/news_alert_011703_unsextrade.html
(8) “UN ship ‘carried child prostitutes’”, AP, August 21, 2003, http://www.propagandamatrix.com/un_ship_carried_child_prostitutes
http://www.news.com.au/common/story_page/0,4057,6682018%5E401,00.html
http://100777.com/node/435
(9) “Children Sold Into Slavery by UN Charity”, The Mirror, January 27, 2004, http://www.propagandamatrix.com/270104soldintoslavery.html
(10) “Amnesty Denounces Peacekeepers Over Kosovo Sex Slavery”, Vesna Peric Zimonjic, The Independent, May 7, 2004,
http://news.independent.co.uk/europe/story.jsp?story=518919
http://www.rense.com/general52/sexx.htm
(11) “Kosovo: Trafficked women & girls have human rights”, Amnesty International, May 7, 2004, http://www.scoop.co.nz/mason/stories/WO0405/S00059.htm
The Full Report at: http://amnesty-news.c.topica.com/maacdNkaa6Dccbb0hPub/
(12) “Amnesty damns UN, NATO over sexual slavery of women in Kosovo”, AFP, May 7, 2004, http://www.channelnewsasia.com/stories/afp_world/view/83599/1/.html
(13) “New sex misconduct claims hit UN”, Susannah Price, BBC News, December 17, 2004, http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/4106515.stm
(14) “The UN Sex Scandal”, Joseph Loconte, The Weekly Standard, January 1, 2005, http://www.weeklystandard.com/Content/Public/Articles/000/000/005/081zxelz.asp
http://www.rense.com/general61/SCANDAL.HTM
(15) “Report: U.N. exploited Congo girls”, AP, January 8, 2005, http://seattlepi.nwsource.com/national/apus_story.asp?category=1110&slug=Peacekeeper%20Sex%20Abuse
http://www.prisonplanet.com/Pages/Jan05/080105UNabuse.html
(16) “Report reveals shame of UN peacekeepers”, The Guardian, March 25, 2005, http://www.guardian.co.uk/international/story/0,3604,1445537,00.html
http://www.propagandamatrix.com/articles/march2005/250305revealsshame.htm
(17) “UN probes ‘abuse’ in Ivory Coast”, BBC, July 21, 2007,
http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/6909664.stm
(18) “U.N. peacekeepers accused of rape”, Reed Lindsay, The Washington Times, December 17, 2006, http://www.washingtontimes.com/world/20061217-122119-4767r.htm
(19) “UN staff accused of raping children in Sudan”, Kate Holt & Sarah Hughes, The Telegraph, January 3, 2007, http://www.telegraph.co.uk/news/main.jhtml?xml=/news/2007/01/03/wsudan03.xml
http://www.telegraph.co.uk/news/main.jhtml;jsessionid=5LHEVG0PIGU2NQFIQMFSFFOAVCBQ0IV0?xml=/news/2007/01/03/wsudan03.xml&page=2
http://www.telegraph.co.uk/news/main.jhtml?xml=/news/2007/01/03/wsudan03.xml&page=3
http://www.infowars.net/articles/january2007/030107UN.htm
dinsdag 30 oktober 2007
maandag 29 oktober 2007
Ze Haten Ons Vanwege Onze Vrijheid!
door Mariella Konings
Bush maakte er in de tijd voor 11 september regelmatig ‘grapjes’ over. Zo zei hij als Gouverneur van Texas in juli 1998 al: “Je krijgt niet alles wat je wilt. Een dictatuur zou een stuk makkelijker zijn.” (1)
Eenzelfde opmerking maakte hij in een toespraak op Capitol Hill in december 2000, in de chaotische weken na de verkiezingen: “Als dit een dictatuur zou zijn, zou het een verdraaid stuk makkelijker zijn, zolang ik maar de dictator ben.” [CNN] (1) (2)
En in Business Week, in juli 2001: “Een dictatuur zou een verdraaid stuk makkelijker zijn, geen twijfel mogelijk.” (1) (3)
Maar na 11 september 2001 werd het duidelijk dat president Bush het serieus meende.
Ondertussen zijn er 7 jaar verstreken, en kleven er talloze schandalen van epische proporties aan de administratie. “Van Abramoff tot Abu Ghraib tot Alberto Gonzales, en dat zijn alleen de schandalen opgeslagen onder de ‘A’…,” verzuchtte Janice Min, hoofdredacteur van US Weekly, onlangs. (4)
En terwijl de massamedia al die jaren systematisch de verschrikkelijke schandalen van de Bush administratie hebben verzwegen en nu proberen de aandacht van het publiek naar de volgende presidentsverkiezingen te lijden, proclameren ze dat Bush irrelevant is geworden en dat er geen belangrijke beslissingen meer genomen zullen worden omdat Bush en Cheney de rit uitzitten. En ondertussen heeft Bush een jaar voor die presidentsverkiezingen gedreigd met een Derde Wereldoorlog.
Een jaar voor de verkiezingen is Bush alles behalve ‘irrelevant’, en moeten we zeker niet klakkeloos aannemen dat hij de rit zal uitzitten. Want behalve de openlijke agressiviteit tegen Afghanistan en Irak en Iran heeft de Bush administratie zich de afgelopen jaren zichzelf stilletjes voorbereid op een militaire machtsovername in de VS zelf. Die militaire machtsovername van binnenuit is alvast bereikt op papier door allerlei geheime wetswijzigingen en illegale kunstgrepen om wetten te herdefinieëren, waarbij de kernpunten waarop de Amerikaanse democratie steunt systematisch kapotgemaakt en vervangen door nieuwe wetten. Terwijl deze wetten voor het overgrote deel nog niet in werking zijn gezet, kan dat wel gebeuren, zodra de juiste gelegenheid zich voordoet.
En terwijl de massamedia al die jaren de neergang van de Amerikaanse democratie tot het fascisme hebben genegeerd, is het al even lang één van de belangrijkste gespreksonderwerpen op het internet. Steeds vaker slaan ook respectabele politici met een indrukwekkende staat van dienst op het internet alarm, evenals steeds meer militairen, journalisten, (ex) medewerkers van de CIA, rechters, artiesten, schrijvers, industriëlen, mensenrechtenactivisten en diplomaten.
Het afgelopen jaar is hun toon buitengewoon gealarmeerd geweest; de laatste maanden klinken zij alsof de paniek in hun gelederen begint toe te slaan. Zij schreeuwen hun waarschuwingen uit voor iedereen die het weten wil. Hun woorden verdienen het keer op keer herhaald te worden, totdat de waarheid inzinkt.
De Amerikanen moeten Bush en Cheney NU afzetten voor het te laat is.
De Amerikaanse Dictatuur
Sinds Bush in 2001 aan de macht kwam, is er in de media een opmerkelijke toename geweest in het gebruik van termen als ‘big brother’, ‘politie staat’ en ‘dictatuur’ door journalisten en columnisten zodra het beleid van de Bush administratie beschreven wordt.
Maar ook respectabele Amerikaanse politici gebruiken termen als politiestaat en dictatuur steeds vaker met betrekking tot het beleid van Bush. De eersten die dit deden waren Congresleden Cynthia McKinney (D-Ga) en Ron Paul (R-Tx).
Op 29 juli 2002 waarschuwde McKinney het House Armed Services Committee tegen het gebruik van het leger om politietaken uit te voeren: “Het leger heeft een toepasselijke rol in het beschermen van de Verenigde Staten tegen buitenlandse dreigingen, en moet toegewijd blijven in het voorbereiden tegen die dreigingen,” zei McKinney, “Binnenlands gebruik van het leger is sinds lang voor een heel goede reden verboden, en hetzelfde zou van toepassing moeten blijven op alle militaire functies, in het bijzonder en bovenal militaire inlichtingen en surveillance. Het Congres en de [Bush] Administratie moeten toenemend waakzaam zijn in het beschermen van en toepassen van onze grondwettelijke rechten en privileges. Want als we de oorlog tegen terrorisme winnen, maar tegelijkertijd een politie staat creëren, wat hebben we dan gewonnen?” (5)
Terwijl McKinney, een zwarte vrouw die op dat moment een van de populairste boegbeelden van de 9-11 waarheidsbeweging was, vervolgens toe moest zien hoe haar politieke carrière verwoest werd ontsnapte Ron Paul dat lot echter en bleef jarenlang in interviews en op zijn website waarschuwen tegen de oprukkende politiestaat. Ron Paul: “Degenen die niet geloven dat een politie staat hier kan gebeuren zijn slechte studenten van de geschiedenis. Iedere regering, democratisch of niet, is in staat tot tirannie. We moeten dit begrijpen als we de hoop hebben om vrije mensen te blijven.” (6)
Toen 9-11 had plaatsgevonden implementeerde de Bush administratie de PATRIOT Act, waarin allerlei burgerrechten beknot werden. Al snel werden de gevolgen merkbaar in de Amerikaanse samenleving terwijl de rechten die de Founding Fathers de burgers hadden geschonken weer afgenomen werden door de Bush administratie. Met het excuus om de terroristen onder hen te vinden werden de Amerikaanse burgers intensief afgeluisterd en al hun electronische communicaties samen met andere persoonlijke informatie opgeslagen in superdatabases terwijl de regering lange lijsten van mogelijke verdachten van terroristische activiteiten aan begon te leggen waarbij criteria als lidmaatschap van Greenpeace of Amnesty International als ‘verdacht’ gelden, evenals het bekritiseren van de president en het veelvuldig aanhalen van de Grondwet. De huizen van burgers konden nu zonder huiszoekingsbevel binnengedrongen worden, en incidenten van politiegeweld begonnen op schrikbarende wijze toe te nemen evenals het aantal doden door het gebruik van tazers. De VS was bezig om in een openlijke politiestaat te veranderen.
In 2005 zei voormalig CIA functionaris en voormalig Republikeins Congreslid Bob Barr tegen Alex Jones: “Zo lang je in principe maar glimlacht als je van iemand die in de bus zit onder schot het ID eist te zien is het, denk ik, in orde voor de regering, dat is zo’n beetje hoe ze werken. Het kan een soort totalitair systeem zijn. Ik denk dat er een reëel gevaar bestaat waar we het leger hebben dat in allerlei binnenlandse gelegenheden verwikkeld raakt en de regering die in staat is heel persoonlijke gegevens te grijpen van mensen zonder enige verdenking dat ze iets fout gedaan hebben. Dit is een dramatische ommezwaai van gebeurtenissen die sinds 9/11 erg versneld is.” (7)
Barr zei ook: “Zelfs als de leiders in Washington zeggen dat we de terroristen niet toestaan onze manier van leven te veranderen, implementeren ze beleid dat juist wel dat doet.” (7)
Senator Patrick Leahy (D-Vt) op 29 september, 2006 tegenover het Congres: “Het leger gebruiken voor handhaving van de wet gaat in tegen één van de fundamentele principes waarop onze democratie gebaseerd is.” (8)
Een zin die werd uitgesproken door voormalig rechter van het Opperste Gerechtshof, Sandra Day O’Connor, deed in 2006 een rilling door het land trekken. Day O’Connor (1930), een overtuigd Republikein en door Reagan voor het leven benoemd tot het Opperste Gerechtshof, verraste iedereen door in 2006 met pensioen te gaan. Niet lang daarna gaf ze een toespraak of de Georgetown University, en sprak daar een groep advocaten toe. Tijdens die toespraak waarschuwde ze: “Er is veel achteruitgang vereist voordat een land tot dictatuur vervalt, maar we moeten dergelijke uitkomsten vermijden door deze beginselen te vermijden.” (9) (10) (11)
Ook Amerikaanse Senator Barbara Boxer (D-Ca) uitte een waarschuwing over de richting die de Bush administratie was opgegaan met Amerika. In een interview op de Ed Schultz Show van 12 juli 2007 zei Senator Boxer: “Ze negeren het Congres. Ze blijven maar deze ondertekeningsverdragen tekenen wat betekent dat hij besloten heeft de wet niet toe te passen. We zijn nog nooit zo dicht bij een dictatuur geweest.” (12)
De Komende Staat van Beleg
Op dit moment zijn er nog teveel legale obstakels die in de weg staan van de implementatie van een openlijke militaire dictatuur in Amerika door het Militair-Industrieel-Financieel Complex. Irritante, irrelevante dingen, zoals het Congres en de Grondwet.
Echter, toen ze de grondwet opstelden en deze verbeterde met de Bill of Rights, formuleerden de Founding Fathers hun systeem van regering zo dat een potentiele dictator die eerlijk gekozen was niet de wet dermate kon verdraaien dat de grondwettelijke republiek vervangen kan worden door een totalitair regime. Zodoende verzekerden ze dat de Amerikaanse regering altijd voor de mensen, met de mensen en door de mensen zou zijn. De Founding Fathers gaven de burger zelfs het grondrecht om zichzelf – als dat nodig is – te beschermen tegen de “tirannie van de overheid” door het Tweede Amendement, dat de burgers het recht geeft legaal een vuurwapen te bezitten en dragen. De burgers hebben dit rechts specifiek om zich te beschermen tegen een tirannieke regering.
Maar burgers, ook Amerikaanse burgers, kunnen ertoe overgehaald worden vrijwillig hun rechten op te geven. Maar dan moeten ze er eerst van overtuigd worden dat het opgeven van vrijheid veiligheid zal geven.
In de jaren na 9-11 geloofden veel mensen in het westen dat Osama en al-Qaeda hun leven en vrijheid bedreigden. Maar zodra de jaren vergleden voelden veel mensen dat de bedreiging overdreven was geweest, en begonnen zich steeds meer te verzetten tegen de ingrijpende maatregelen die hun privé levens aantastten en tegen de openlijk illegale methoden die de regering toepaste in de internationale War on Terror. Als gevolg daarvan begon de Bush administratie zich steeds geheimzinniger te gedragen, in het bijzonder waar het de aanpassingen van bestaande wetten betrof om tegemoet te komen aan hun eigen behoeftes.
Op 19 februari 2007 wijdde de New York Times een redactioneel commentaar aan de geheimzinnigheid waarmee de Bush administratie de basisprincipes van het politieke systeem veranderden om ze beter af te stemmen op een militaire overname van de democratische regering. “Een verontrustend recent fenomeen in Washington is dat wetten die het hart van de Amerikaanse democratie aantasten in het midden van de nacht aangenomen worden. Zo was het ook met een voorziening die op verzoek van de Bush administratie stilletjes tussen het enorme wetsvoorstel voor het defensie budget gestopt werd dat het voor een president vergemakkelijkt om lokale leiding van de wetshandhavers over te nemen en de Staat van Beleg uit te roepen.” (13)
De Staat van Beleg in de moderne Amerikaanse maatschappij is een onderwerp dat de afgelopen decennia een aantal malen is opgediept. Een van de eersten die bevestigde dat dergelijke maatregelen op stapel stonden was misdaadbaas Frank Carlucci, een nauwe handlanger van het Bush misdaad syndicaat die later bekendheid zou verwerven via Iran/Contra en de Carlyle Company. In 1981 schreef Carlucci als kersvers onderminister van Defensie in een National Security Council Directive: “Normaliter wordt de staat van beleg uitgeroepen door de President. Echter, bij het uitblijven van een dergelijke daad door de President kan een hoge militaire commandant de staat van beleg afkondigen in een gebied onder zijn zeggenschap waar een complete desintegratie heeft plaatsgevonden van bestuursfuncties door lokale autoriteiten.” (14)
Bijna 20 jaar later speculeerde Generaal Tommy Franks dat de Staat van Beleg inderdaad in Amerika plaats zou kunnen vinden ingeval van een “worst case scenario.” Franks, die de militaire invasie van Irak, Operation Enduring Freedom, in de lente van 2003 leidde, sprak van een mogelijke Staat van Beleg in de December 2003 editie van het tijdschrift ‘Cigar Afficionado.’ Daarin suggereerde hij dat dit geïmplementeerd kon worden nadat terroristen Massa Vernietigingswapens tegen het westen hadden gebruikt. Als dit zou gebeuren, zei Franks, zou “.. de Westerse wereld, de vrije wereld, hetgene verliezen wat ze het meest koestert, en dat is de vrijheid die we de afgelopen paar honderd jaar hebben gezien in dit enorme experiment dat we democratie noemen (…) Het betekent het potentieel van een massa vernietigingswapen en een gigantische, terroristische, slachtofferproducerende gebeurtenis ergens in de Westerse wereld – het kan in de Verenigde Staten van Amerika zijn – die onze bevolking ertoe aanzet te twijfelen over onze eigen Grondwet en begint om ons land te militariseren om de herhaling van een andere massale slachtofferproducerende gebeurtenis te voorkomen. Dan, in feite, begint het weefsel van onze Grondwet te ontrafelen. Twee stappen, heel, heel belangrijk.” (15)
‘Nightline’ zond op 7 april 2004 een show uit getiteld ‘Het Armageddon Plan.’ In deze show discussieerden studiogasten over een terroristische aanslag waarbij – naast nog meer dramatische gebeurtenissen – het Amerikaanse Congres met de grond gelijk gemaakt zou worden. Als dat gebeurde, speculeerde gespreksleider Ted Koppel tegen gast Kenneth Duberstein, de voormalige staf chef van het Witte Huis onder Reagan, “Hebben we dan niet in ieder geval voor de nabije toekomst één of andere vorm van de staat van beleg?” Duberstein: “Je moet de rechten opschorten.” Koppel: “En tijdens die periode (...) neemt de uitvoerende tak van de regering buitengewone macht aan, is het niet?” Richard Clarke, voormalig veiligheidsadviseur van Bush 43: “Ik denk dat er in iedere oorlog waarin Washington vernietigd wordt onvermijdelijk een periode van, bij gebrek aan een betere term, de staat van beleg zou gelden.” (16)
Congreslid Ron Paul (R-Tx) drukte zijn verbazing uit over de vastbeslotenheid om de staat van beleg zelfs maar te overwegen. In een interview met Alex Jones op 11 oktober 2005 zei hij: “... ze zijn bereid om de wet te veranderen en het te veranderen in een militaire staat? Dat is ongelofelijk! Ze zijn vastbesloten de staat van beleg te hebben.” (17)
De uitroeping van de Staat van Beleg zal samengaan met het opheffen van het Congres en het Opperste Gerechtshof en de afschaffing van de Grondwet terwijl de president alle macht over het bestuur en het leger overneemt.
Politiek auteur James Bovard schrijft het in de ‘American Conservative’ in april 2007 heel duidelijk: “‘Staat van Beleg’ is een eufemisme voor militaire dictatuur (...) ‘Staat van Beleg’ betekent orders van de soldaten gehoorzamen of doodgeschoten worden.” (8)
De enige stem in de Amerikaanse politiek die door de jaren heen constant het volk heeft gewaarschuwd is Ron Paul, het Republikeinse Congreslid uit Texas. In een interview met Alex Jones in 2005: “Ze zetten hun rug tegen de muur en zeggen ‘als het nodig is krijgen we de staat van beleg’. We hebben al deze verklaringen gehoord van de President, van de administratie, waarom ze meer militarisme nodig hebben in de federale regering om de mensen in het gareel te houden dus niemand weet hoe dit uit zal pakken maar ik weet wel dat het enige wat we kunnen doen is om te proberen de Amerikaanse mensen te waarschuwen over wat er gaande is zodat ze zich voor kunnen bereiden.” (17)
In de jaren ’80 begon de Reagan administratie met het implementeren, in schrift, van nieuwe redenen waarom de Staat van Beleg afgekondigd worden op het nietsvermoedende land. De infame Luitenant Kolonel Oliver North, die vervolgens wereldberoemd zou worden in de Iran/Contra affaire, werkte indertijd bij de NSA en werkte daar het plan voor “REX 84” uit. REX 84 was een scenario waarbij de afkondiging van de Staat van Beleg het startschot zou zijn voor het opdrijven van tienduizenden Amerikanen, merendeels Afro-Amerikanen, en hen in ‘relocatie kampen’ te stoppen. North verruimde de redenen om de Staat van Beleg af te kondigen met ‘civiele onrust’. De Miami Herald kwam echter achter het bestaan van REX 84, en het plan werd geaborteerd.
In de jaren na REX 84 werden de redenen voor de Staat van Beleg aangevuld met oorzaken als stormen en overstromingen. Natuurrampen werden ook gebruikt om de Posse Comitatus af te schaffen, de oude wet die verbiedt dat het leger tegen Amerikaanse burgers wordt ingezet en die verbiedt dat het leger wordt gebruikt om politietaken uit te voeren.
Bob Barr sprak zich uit tegen het aanwenden van natuurrampen om de Posse Comitatus af te schaffen: “Als het leger erbij betrokken is als we een storm, regen of een tornado hebben dan is wat we doen het ondermijnen van de hele basis waarop onze grondwettelijke representatieve democratische vorm van regering is gebaseerd.” (7)
Ron Paul in een interview met Alex Jones op 11 oktober 2005: “Ik vind het zo vreemd dat de President deze voorstellen kan maken (…) Als hij praat over de staat van beleg om met één of andere epidemie om te gaan die later kan komen, en over gedwongen quarantaines, het wegdoen van de Posse Comitatus om met natuurrampen om te gaan, en amper iemand zegt er wat van. Mensen moeten doodsbenauwd zijn.” (18)
Ook Senator Patrick Leahy (D-Vt) verzet zich tegen de veranderingen in de wet. Op 19 september 2006 waarschuwde hij ernstig: “We moeten het zeker niet makkelijker maken voor Presidenten om de staat van beleg uit te roepen.” (8)
Uit onverwachte hoek kwamen de waarschuwingen van Cindy Sheehan, die openlijk speculeerde dat de Bush administratie tot alles in staat was, en dat dus rekening gehouden moet worden met de mogelijkheid dat ze een in scène gezette terreuraanslag zullen plegen om Iran de schuld ervan te geven. Sheehan, de vredesactiviste wiens zoon een van de eerste militaire slachtoffers van de Irak Oorlog was, trok zich in mei 2007 gedesillusioneerd terug vanwege de tegenstand die ze van zowel republikeinen als democraten ondervond. In juli was ze echter terug met een nieuwe boodschap. Voor het eerst sprak Sheehan over de komende militaire overname en waarschuwde voor de Staat van Beleg. Sheehan in een interview in de Alex Jones Show op 12 juli, 2007: “Ik denk werkelijk dat er een reële mogelijkheid is dat er één of andere aanval komt, of ‘ie nu gefabriceerd is of echt (…) Ik denk dat het echt mogelijk is dat deze mensen dat zullen doen – waarom zou hij dat in die presidentiële order zetten als hij het niet hoeft te gebruiken – ik denk dat het echt heel, heel eng is.” (…) Is er ook maar iemand die denkt dat [Bush’s] recente presidentiële beslissingsorder niet was voor het uitroepen van de staat van beleg, en het uitstellen van de verkiezingen? Dat is waarom ze gestopt moeten worden.” (19)
Als de Staat van Beleg in Amerika wordt afgekondigd zal dat hoogstwaarschijnlijk tussen nu en de verkiezingen in november 2008 zijn. Wanneer dat gebeurt is het te laat om actie te ondernemen. Daarom moeten Bush en Cheney zo snel mogelijk afgezet of in een gesloten inrichting worden opgenomen. Anders bestaat de mogelijkheid dat zij op dictatoriale wijze de macht zullen grijpen zoals Hitler deed na de brand in de Rijksdag. En dan zullen ze alsnog Wereld Oorlog III lanceren…
~ oktober 2007 ~
Bronnen:
(1) “If Only I Were A Dictator, by George W. Bush”, Buzzflash, oct.29,2002:
http://www.buzzflash.com/analysis/2002/10/29_Dictator.html
(2) “Transition of Power: President-Elect Bush Meets With Congressional Leaders on Capitol Hill”, CNN, aired dec.18, 2000.
http://transcripts.cnn.com/TRANSCRIPTS/0012/18/nd.01.html
(3) “A Gentleman’s “C” for W”, Richard S. Dunham, Business Week, july 30, 2001,
http://www.businessweek.com/bwdaily/dnflash/jul2001/nf20010730_347.htm
(4) “Forget Paris”, Janice Min, Slate, June 29, 2007,
http://www.slate.com/id/2169484/nav/ais/
(5) “War On Terrorism Or Police State?”, Cynthia McKinney, Counterpunch, July 29, 2002, http://www.counterpunch.org/mckinney0725.html
(6) “It Can't Happen Here”, By Rep. Ron Paul, December 21, 2004, http://www.house.gov/paul/tst/tst2004/tst122004.htm
http://www.rense.com/general61/reee.htm
(7) “Republican Congressman Says Totalitarian Regime a Danger”, Paul Joseph Watson& Alex Jones, December 11, 2005, http://www.prisonplanet.com/articles/december2005/111205totalitariandanger.htm
(8) “Working for the Clampdown”, James Bovard, The American Conservative, April 23, 2007, http://amconmag.com/2007/2007_04_23/article4.html
http://www.informationclearinghouse.info/article17595.htm
(9) “BREAKING: Sandra Day O’Connor Speaks out”, Philinmaine,Daily Kos, march 10, 2006,
http://www.dailykos.com/storyonly/2006/3/10/82512/7603
(10) “Dictatorship is the danger”, Jonathan Raban, The Guardian, march 13, 06,
http://www.guardian.co.uk/usa/story/0%2C%2C1729350%2C00.html
(11) “Former top judge says US risks edging near to dictatorship”, Julian Borger, The Guardian, march 13, 06,
http://www.guardian.co.uk/usa/story/0%2C%2C1729396%2C00.html?gusrc=rss
(12) “Barbara Boxer: ‘This Is As Close As We’ve Ever Come To A Dictatorship’”, After Downing Street, July 13, 2007,
http://www.afterdowningstreet.org/?q=node/24602
http://prisonplanet.com/articles/july2007/130707_a_boxer.htm
(13) “Making Martial Law Easier”, The New York Times, February 19, 2007, http://www.nytimes.com/2007/02/19/opinion/19mon3.html?_r=2&oref=slogin&oref=slogin
(14) “Lawsuit Alleges FEMA Funded by Laundered Drug Profits”, Uri Dowbenko, www.libertyforum.org/showflat.php?Cat=&Board=news_government&Number=620132&t=-1
(15) () “Tommy Franks: Martial Law Will Replace Constitution After Next Terror Attack”, Newsmax, November 21, 2003,
http://www.infowars.com/print/ps/franks_martial.htm
http://www.propagandamatrix.com/211103martiallaw.html
(16) “Rogue Bush Backers prepare Super 9/11 False Flag Terror Attacks”, Webster G. Tarpley, INN, June 2, 2004, http://inn.globalfreepress.com/modules/news/article.php?storyid=355
(17) “Congressman Ron Paul Reiterates Danger Of Foreign Troops Being Used For Martial Law”, Paul Joseph Watson & Alex Jones, Prisonplanet, November 24, 2005, http://www.prisonplanet.com/articles/november2005/241105martiallaw.htm
(18) “Republican Congressman Slams Bush On Militarized Police State Preparation”, Paul Joseph Watson & Alex Jones, Prison Planet, October 12, 2005, http://www.prisonplanet.com/articles/october2005/121005slamsbush.htm
(19) “Sheehan: Distinct Chance Of Staged Attack, Martial Law”, Paul Joseph Watson, July 12, 2007, http://www.propagandamatrix.com/articles/july2007/120707distinctchance.htm
Bush maakte er in de tijd voor 11 september regelmatig ‘grapjes’ over. Zo zei hij als Gouverneur van Texas in juli 1998 al: “Je krijgt niet alles wat je wilt. Een dictatuur zou een stuk makkelijker zijn.” (1)
Eenzelfde opmerking maakte hij in een toespraak op Capitol Hill in december 2000, in de chaotische weken na de verkiezingen: “Als dit een dictatuur zou zijn, zou het een verdraaid stuk makkelijker zijn, zolang ik maar de dictator ben.” [CNN] (1) (2)
En in Business Week, in juli 2001: “Een dictatuur zou een verdraaid stuk makkelijker zijn, geen twijfel mogelijk.” (1) (3)
Maar na 11 september 2001 werd het duidelijk dat president Bush het serieus meende.
Ondertussen zijn er 7 jaar verstreken, en kleven er talloze schandalen van epische proporties aan de administratie. “Van Abramoff tot Abu Ghraib tot Alberto Gonzales, en dat zijn alleen de schandalen opgeslagen onder de ‘A’…,” verzuchtte Janice Min, hoofdredacteur van US Weekly, onlangs. (4)
En terwijl de massamedia al die jaren systematisch de verschrikkelijke schandalen van de Bush administratie hebben verzwegen en nu proberen de aandacht van het publiek naar de volgende presidentsverkiezingen te lijden, proclameren ze dat Bush irrelevant is geworden en dat er geen belangrijke beslissingen meer genomen zullen worden omdat Bush en Cheney de rit uitzitten. En ondertussen heeft Bush een jaar voor die presidentsverkiezingen gedreigd met een Derde Wereldoorlog.
Een jaar voor de verkiezingen is Bush alles behalve ‘irrelevant’, en moeten we zeker niet klakkeloos aannemen dat hij de rit zal uitzitten. Want behalve de openlijke agressiviteit tegen Afghanistan en Irak en Iran heeft de Bush administratie zich de afgelopen jaren zichzelf stilletjes voorbereid op een militaire machtsovername in de VS zelf. Die militaire machtsovername van binnenuit is alvast bereikt op papier door allerlei geheime wetswijzigingen en illegale kunstgrepen om wetten te herdefinieëren, waarbij de kernpunten waarop de Amerikaanse democratie steunt systematisch kapotgemaakt en vervangen door nieuwe wetten. Terwijl deze wetten voor het overgrote deel nog niet in werking zijn gezet, kan dat wel gebeuren, zodra de juiste gelegenheid zich voordoet.
En terwijl de massamedia al die jaren de neergang van de Amerikaanse democratie tot het fascisme hebben genegeerd, is het al even lang één van de belangrijkste gespreksonderwerpen op het internet. Steeds vaker slaan ook respectabele politici met een indrukwekkende staat van dienst op het internet alarm, evenals steeds meer militairen, journalisten, (ex) medewerkers van de CIA, rechters, artiesten, schrijvers, industriëlen, mensenrechtenactivisten en diplomaten.
Het afgelopen jaar is hun toon buitengewoon gealarmeerd geweest; de laatste maanden klinken zij alsof de paniek in hun gelederen begint toe te slaan. Zij schreeuwen hun waarschuwingen uit voor iedereen die het weten wil. Hun woorden verdienen het keer op keer herhaald te worden, totdat de waarheid inzinkt.
De Amerikanen moeten Bush en Cheney NU afzetten voor het te laat is.
De Amerikaanse Dictatuur
Sinds Bush in 2001 aan de macht kwam, is er in de media een opmerkelijke toename geweest in het gebruik van termen als ‘big brother’, ‘politie staat’ en ‘dictatuur’ door journalisten en columnisten zodra het beleid van de Bush administratie beschreven wordt.
Maar ook respectabele Amerikaanse politici gebruiken termen als politiestaat en dictatuur steeds vaker met betrekking tot het beleid van Bush. De eersten die dit deden waren Congresleden Cynthia McKinney (D-Ga) en Ron Paul (R-Tx).
Op 29 juli 2002 waarschuwde McKinney het House Armed Services Committee tegen het gebruik van het leger om politietaken uit te voeren: “Het leger heeft een toepasselijke rol in het beschermen van de Verenigde Staten tegen buitenlandse dreigingen, en moet toegewijd blijven in het voorbereiden tegen die dreigingen,” zei McKinney, “Binnenlands gebruik van het leger is sinds lang voor een heel goede reden verboden, en hetzelfde zou van toepassing moeten blijven op alle militaire functies, in het bijzonder en bovenal militaire inlichtingen en surveillance. Het Congres en de [Bush] Administratie moeten toenemend waakzaam zijn in het beschermen van en toepassen van onze grondwettelijke rechten en privileges. Want als we de oorlog tegen terrorisme winnen, maar tegelijkertijd een politie staat creëren, wat hebben we dan gewonnen?” (5)
Terwijl McKinney, een zwarte vrouw die op dat moment een van de populairste boegbeelden van de 9-11 waarheidsbeweging was, vervolgens toe moest zien hoe haar politieke carrière verwoest werd ontsnapte Ron Paul dat lot echter en bleef jarenlang in interviews en op zijn website waarschuwen tegen de oprukkende politiestaat. Ron Paul: “Degenen die niet geloven dat een politie staat hier kan gebeuren zijn slechte studenten van de geschiedenis. Iedere regering, democratisch of niet, is in staat tot tirannie. We moeten dit begrijpen als we de hoop hebben om vrije mensen te blijven.” (6)
Toen 9-11 had plaatsgevonden implementeerde de Bush administratie de PATRIOT Act, waarin allerlei burgerrechten beknot werden. Al snel werden de gevolgen merkbaar in de Amerikaanse samenleving terwijl de rechten die de Founding Fathers de burgers hadden geschonken weer afgenomen werden door de Bush administratie. Met het excuus om de terroristen onder hen te vinden werden de Amerikaanse burgers intensief afgeluisterd en al hun electronische communicaties samen met andere persoonlijke informatie opgeslagen in superdatabases terwijl de regering lange lijsten van mogelijke verdachten van terroristische activiteiten aan begon te leggen waarbij criteria als lidmaatschap van Greenpeace of Amnesty International als ‘verdacht’ gelden, evenals het bekritiseren van de president en het veelvuldig aanhalen van de Grondwet. De huizen van burgers konden nu zonder huiszoekingsbevel binnengedrongen worden, en incidenten van politiegeweld begonnen op schrikbarende wijze toe te nemen evenals het aantal doden door het gebruik van tazers. De VS was bezig om in een openlijke politiestaat te veranderen.
In 2005 zei voormalig CIA functionaris en voormalig Republikeins Congreslid Bob Barr tegen Alex Jones: “Zo lang je in principe maar glimlacht als je van iemand die in de bus zit onder schot het ID eist te zien is het, denk ik, in orde voor de regering, dat is zo’n beetje hoe ze werken. Het kan een soort totalitair systeem zijn. Ik denk dat er een reëel gevaar bestaat waar we het leger hebben dat in allerlei binnenlandse gelegenheden verwikkeld raakt en de regering die in staat is heel persoonlijke gegevens te grijpen van mensen zonder enige verdenking dat ze iets fout gedaan hebben. Dit is een dramatische ommezwaai van gebeurtenissen die sinds 9/11 erg versneld is.” (7)
Barr zei ook: “Zelfs als de leiders in Washington zeggen dat we de terroristen niet toestaan onze manier van leven te veranderen, implementeren ze beleid dat juist wel dat doet.” (7)
Senator Patrick Leahy (D-Vt) op 29 september, 2006 tegenover het Congres: “Het leger gebruiken voor handhaving van de wet gaat in tegen één van de fundamentele principes waarop onze democratie gebaseerd is.” (8)
Een zin die werd uitgesproken door voormalig rechter van het Opperste Gerechtshof, Sandra Day O’Connor, deed in 2006 een rilling door het land trekken. Day O’Connor (1930), een overtuigd Republikein en door Reagan voor het leven benoemd tot het Opperste Gerechtshof, verraste iedereen door in 2006 met pensioen te gaan. Niet lang daarna gaf ze een toespraak of de Georgetown University, en sprak daar een groep advocaten toe. Tijdens die toespraak waarschuwde ze: “Er is veel achteruitgang vereist voordat een land tot dictatuur vervalt, maar we moeten dergelijke uitkomsten vermijden door deze beginselen te vermijden.” (9) (10) (11)
Ook Amerikaanse Senator Barbara Boxer (D-Ca) uitte een waarschuwing over de richting die de Bush administratie was opgegaan met Amerika. In een interview op de Ed Schultz Show van 12 juli 2007 zei Senator Boxer: “Ze negeren het Congres. Ze blijven maar deze ondertekeningsverdragen tekenen wat betekent dat hij besloten heeft de wet niet toe te passen. We zijn nog nooit zo dicht bij een dictatuur geweest.” (12)
De Komende Staat van Beleg
Op dit moment zijn er nog teveel legale obstakels die in de weg staan van de implementatie van een openlijke militaire dictatuur in Amerika door het Militair-Industrieel-Financieel Complex. Irritante, irrelevante dingen, zoals het Congres en de Grondwet.
Echter, toen ze de grondwet opstelden en deze verbeterde met de Bill of Rights, formuleerden de Founding Fathers hun systeem van regering zo dat een potentiele dictator die eerlijk gekozen was niet de wet dermate kon verdraaien dat de grondwettelijke republiek vervangen kan worden door een totalitair regime. Zodoende verzekerden ze dat de Amerikaanse regering altijd voor de mensen, met de mensen en door de mensen zou zijn. De Founding Fathers gaven de burger zelfs het grondrecht om zichzelf – als dat nodig is – te beschermen tegen de “tirannie van de overheid” door het Tweede Amendement, dat de burgers het recht geeft legaal een vuurwapen te bezitten en dragen. De burgers hebben dit rechts specifiek om zich te beschermen tegen een tirannieke regering.
Maar burgers, ook Amerikaanse burgers, kunnen ertoe overgehaald worden vrijwillig hun rechten op te geven. Maar dan moeten ze er eerst van overtuigd worden dat het opgeven van vrijheid veiligheid zal geven.
In de jaren na 9-11 geloofden veel mensen in het westen dat Osama en al-Qaeda hun leven en vrijheid bedreigden. Maar zodra de jaren vergleden voelden veel mensen dat de bedreiging overdreven was geweest, en begonnen zich steeds meer te verzetten tegen de ingrijpende maatregelen die hun privé levens aantastten en tegen de openlijk illegale methoden die de regering toepaste in de internationale War on Terror. Als gevolg daarvan begon de Bush administratie zich steeds geheimzinniger te gedragen, in het bijzonder waar het de aanpassingen van bestaande wetten betrof om tegemoet te komen aan hun eigen behoeftes.
Op 19 februari 2007 wijdde de New York Times een redactioneel commentaar aan de geheimzinnigheid waarmee de Bush administratie de basisprincipes van het politieke systeem veranderden om ze beter af te stemmen op een militaire overname van de democratische regering. “Een verontrustend recent fenomeen in Washington is dat wetten die het hart van de Amerikaanse democratie aantasten in het midden van de nacht aangenomen worden. Zo was het ook met een voorziening die op verzoek van de Bush administratie stilletjes tussen het enorme wetsvoorstel voor het defensie budget gestopt werd dat het voor een president vergemakkelijkt om lokale leiding van de wetshandhavers over te nemen en de Staat van Beleg uit te roepen.” (13)
De Staat van Beleg in de moderne Amerikaanse maatschappij is een onderwerp dat de afgelopen decennia een aantal malen is opgediept. Een van de eersten die bevestigde dat dergelijke maatregelen op stapel stonden was misdaadbaas Frank Carlucci, een nauwe handlanger van het Bush misdaad syndicaat die later bekendheid zou verwerven via Iran/Contra en de Carlyle Company. In 1981 schreef Carlucci als kersvers onderminister van Defensie in een National Security Council Directive: “Normaliter wordt de staat van beleg uitgeroepen door de President. Echter, bij het uitblijven van een dergelijke daad door de President kan een hoge militaire commandant de staat van beleg afkondigen in een gebied onder zijn zeggenschap waar een complete desintegratie heeft plaatsgevonden van bestuursfuncties door lokale autoriteiten.” (14)
Bijna 20 jaar later speculeerde Generaal Tommy Franks dat de Staat van Beleg inderdaad in Amerika plaats zou kunnen vinden ingeval van een “worst case scenario.” Franks, die de militaire invasie van Irak, Operation Enduring Freedom, in de lente van 2003 leidde, sprak van een mogelijke Staat van Beleg in de December 2003 editie van het tijdschrift ‘Cigar Afficionado.’ Daarin suggereerde hij dat dit geïmplementeerd kon worden nadat terroristen Massa Vernietigingswapens tegen het westen hadden gebruikt. Als dit zou gebeuren, zei Franks, zou “.. de Westerse wereld, de vrije wereld, hetgene verliezen wat ze het meest koestert, en dat is de vrijheid die we de afgelopen paar honderd jaar hebben gezien in dit enorme experiment dat we democratie noemen (…) Het betekent het potentieel van een massa vernietigingswapen en een gigantische, terroristische, slachtofferproducerende gebeurtenis ergens in de Westerse wereld – het kan in de Verenigde Staten van Amerika zijn – die onze bevolking ertoe aanzet te twijfelen over onze eigen Grondwet en begint om ons land te militariseren om de herhaling van een andere massale slachtofferproducerende gebeurtenis te voorkomen. Dan, in feite, begint het weefsel van onze Grondwet te ontrafelen. Twee stappen, heel, heel belangrijk.” (15)
‘Nightline’ zond op 7 april 2004 een show uit getiteld ‘Het Armageddon Plan.’ In deze show discussieerden studiogasten over een terroristische aanslag waarbij – naast nog meer dramatische gebeurtenissen – het Amerikaanse Congres met de grond gelijk gemaakt zou worden. Als dat gebeurde, speculeerde gespreksleider Ted Koppel tegen gast Kenneth Duberstein, de voormalige staf chef van het Witte Huis onder Reagan, “Hebben we dan niet in ieder geval voor de nabije toekomst één of andere vorm van de staat van beleg?” Duberstein: “Je moet de rechten opschorten.” Koppel: “En tijdens die periode (...) neemt de uitvoerende tak van de regering buitengewone macht aan, is het niet?” Richard Clarke, voormalig veiligheidsadviseur van Bush 43: “Ik denk dat er in iedere oorlog waarin Washington vernietigd wordt onvermijdelijk een periode van, bij gebrek aan een betere term, de staat van beleg zou gelden.” (16)
Congreslid Ron Paul (R-Tx) drukte zijn verbazing uit over de vastbeslotenheid om de staat van beleg zelfs maar te overwegen. In een interview met Alex Jones op 11 oktober 2005 zei hij: “... ze zijn bereid om de wet te veranderen en het te veranderen in een militaire staat? Dat is ongelofelijk! Ze zijn vastbesloten de staat van beleg te hebben.” (17)
De uitroeping van de Staat van Beleg zal samengaan met het opheffen van het Congres en het Opperste Gerechtshof en de afschaffing van de Grondwet terwijl de president alle macht over het bestuur en het leger overneemt.
Politiek auteur James Bovard schrijft het in de ‘American Conservative’ in april 2007 heel duidelijk: “‘Staat van Beleg’ is een eufemisme voor militaire dictatuur (...) ‘Staat van Beleg’ betekent orders van de soldaten gehoorzamen of doodgeschoten worden.” (8)
De enige stem in de Amerikaanse politiek die door de jaren heen constant het volk heeft gewaarschuwd is Ron Paul, het Republikeinse Congreslid uit Texas. In een interview met Alex Jones in 2005: “Ze zetten hun rug tegen de muur en zeggen ‘als het nodig is krijgen we de staat van beleg’. We hebben al deze verklaringen gehoord van de President, van de administratie, waarom ze meer militarisme nodig hebben in de federale regering om de mensen in het gareel te houden dus niemand weet hoe dit uit zal pakken maar ik weet wel dat het enige wat we kunnen doen is om te proberen de Amerikaanse mensen te waarschuwen over wat er gaande is zodat ze zich voor kunnen bereiden.” (17)
In de jaren ’80 begon de Reagan administratie met het implementeren, in schrift, van nieuwe redenen waarom de Staat van Beleg afgekondigd worden op het nietsvermoedende land. De infame Luitenant Kolonel Oliver North, die vervolgens wereldberoemd zou worden in de Iran/Contra affaire, werkte indertijd bij de NSA en werkte daar het plan voor “REX 84” uit. REX 84 was een scenario waarbij de afkondiging van de Staat van Beleg het startschot zou zijn voor het opdrijven van tienduizenden Amerikanen, merendeels Afro-Amerikanen, en hen in ‘relocatie kampen’ te stoppen. North verruimde de redenen om de Staat van Beleg af te kondigen met ‘civiele onrust’. De Miami Herald kwam echter achter het bestaan van REX 84, en het plan werd geaborteerd.
In de jaren na REX 84 werden de redenen voor de Staat van Beleg aangevuld met oorzaken als stormen en overstromingen. Natuurrampen werden ook gebruikt om de Posse Comitatus af te schaffen, de oude wet die verbiedt dat het leger tegen Amerikaanse burgers wordt ingezet en die verbiedt dat het leger wordt gebruikt om politietaken uit te voeren.
Bob Barr sprak zich uit tegen het aanwenden van natuurrampen om de Posse Comitatus af te schaffen: “Als het leger erbij betrokken is als we een storm, regen of een tornado hebben dan is wat we doen het ondermijnen van de hele basis waarop onze grondwettelijke representatieve democratische vorm van regering is gebaseerd.” (7)
Ron Paul in een interview met Alex Jones op 11 oktober 2005: “Ik vind het zo vreemd dat de President deze voorstellen kan maken (…) Als hij praat over de staat van beleg om met één of andere epidemie om te gaan die later kan komen, en over gedwongen quarantaines, het wegdoen van de Posse Comitatus om met natuurrampen om te gaan, en amper iemand zegt er wat van. Mensen moeten doodsbenauwd zijn.” (18)
Ook Senator Patrick Leahy (D-Vt) verzet zich tegen de veranderingen in de wet. Op 19 september 2006 waarschuwde hij ernstig: “We moeten het zeker niet makkelijker maken voor Presidenten om de staat van beleg uit te roepen.” (8)
Uit onverwachte hoek kwamen de waarschuwingen van Cindy Sheehan, die openlijk speculeerde dat de Bush administratie tot alles in staat was, en dat dus rekening gehouden moet worden met de mogelijkheid dat ze een in scène gezette terreuraanslag zullen plegen om Iran de schuld ervan te geven. Sheehan, de vredesactiviste wiens zoon een van de eerste militaire slachtoffers van de Irak Oorlog was, trok zich in mei 2007 gedesillusioneerd terug vanwege de tegenstand die ze van zowel republikeinen als democraten ondervond. In juli was ze echter terug met een nieuwe boodschap. Voor het eerst sprak Sheehan over de komende militaire overname en waarschuwde voor de Staat van Beleg. Sheehan in een interview in de Alex Jones Show op 12 juli, 2007: “Ik denk werkelijk dat er een reële mogelijkheid is dat er één of andere aanval komt, of ‘ie nu gefabriceerd is of echt (…) Ik denk dat het echt mogelijk is dat deze mensen dat zullen doen – waarom zou hij dat in die presidentiële order zetten als hij het niet hoeft te gebruiken – ik denk dat het echt heel, heel eng is.” (…) Is er ook maar iemand die denkt dat [Bush’s] recente presidentiële beslissingsorder niet was voor het uitroepen van de staat van beleg, en het uitstellen van de verkiezingen? Dat is waarom ze gestopt moeten worden.” (19)
Als de Staat van Beleg in Amerika wordt afgekondigd zal dat hoogstwaarschijnlijk tussen nu en de verkiezingen in november 2008 zijn. Wanneer dat gebeurt is het te laat om actie te ondernemen. Daarom moeten Bush en Cheney zo snel mogelijk afgezet of in een gesloten inrichting worden opgenomen. Anders bestaat de mogelijkheid dat zij op dictatoriale wijze de macht zullen grijpen zoals Hitler deed na de brand in de Rijksdag. En dan zullen ze alsnog Wereld Oorlog III lanceren…
~ oktober 2007 ~
Bronnen:
(1) “If Only I Were A Dictator, by George W. Bush”, Buzzflash, oct.29,2002:
http://www.buzzflash.com/analysis/2002/10/29_Dictator.html
(2) “Transition of Power: President-Elect Bush Meets With Congressional Leaders on Capitol Hill”, CNN, aired dec.18, 2000.
http://transcripts.cnn.com/TRANSCRIPTS/0012/18/nd.01.html
(3) “A Gentleman’s “C” for W”, Richard S. Dunham, Business Week, july 30, 2001,
http://www.businessweek.com/bwdaily/dnflash/jul2001/nf20010730_347.htm
(4) “Forget Paris”, Janice Min, Slate, June 29, 2007,
http://www.slate.com/id/2169484/nav/ais/
(5) “War On Terrorism Or Police State?”, Cynthia McKinney, Counterpunch, July 29, 2002, http://www.counterpunch.org/mckinney0725.html
(6) “It Can't Happen Here”, By Rep. Ron Paul, December 21, 2004, http://www.house.gov/paul/tst/tst2004/tst122004.htm
http://www.rense.com/general61/reee.htm
(7) “Republican Congressman Says Totalitarian Regime a Danger”, Paul Joseph Watson& Alex Jones, December 11, 2005, http://www.prisonplanet.com/articles/december2005/111205totalitariandanger.htm
(8) “Working for the Clampdown”, James Bovard, The American Conservative, April 23, 2007, http://amconmag.com/2007/2007_04_23/article4.html
http://www.informationclearinghouse.info/article17595.htm
(9) “BREAKING: Sandra Day O’Connor Speaks out”, Philinmaine,Daily Kos, march 10, 2006,
http://www.dailykos.com/storyonly/2006/3/10/82512/7603
(10) “Dictatorship is the danger”, Jonathan Raban, The Guardian, march 13, 06,
http://www.guardian.co.uk/usa/story/0%2C%2C1729350%2C00.html
(11) “Former top judge says US risks edging near to dictatorship”, Julian Borger, The Guardian, march 13, 06,
http://www.guardian.co.uk/usa/story/0%2C%2C1729396%2C00.html?gusrc=rss
(12) “Barbara Boxer: ‘This Is As Close As We’ve Ever Come To A Dictatorship’”, After Downing Street, July 13, 2007,
http://www.afterdowningstreet.org/?q=node/24602
http://prisonplanet.com/articles/july2007/130707_a_boxer.htm
(13) “Making Martial Law Easier”, The New York Times, February 19, 2007, http://www.nytimes.com/2007/02/19/opinion/19mon3.html?_r=2&oref=slogin&oref=slogin
(14) “Lawsuit Alleges FEMA Funded by Laundered Drug Profits”, Uri Dowbenko, www.libertyforum.org/showflat.php?Cat=&Board=news_government&Number=620132&t=-1
(15) () “Tommy Franks: Martial Law Will Replace Constitution After Next Terror Attack”, Newsmax, November 21, 2003,
http://www.infowars.com/print/ps/franks_martial.htm
http://www.propagandamatrix.com/211103martiallaw.html
(16) “Rogue Bush Backers prepare Super 9/11 False Flag Terror Attacks”, Webster G. Tarpley, INN, June 2, 2004, http://inn.globalfreepress.com/modules/news/article.php?storyid=355
(17) “Congressman Ron Paul Reiterates Danger Of Foreign Troops Being Used For Martial Law”, Paul Joseph Watson & Alex Jones, Prisonplanet, November 24, 2005, http://www.prisonplanet.com/articles/november2005/241105martiallaw.htm
(18) “Republican Congressman Slams Bush On Militarized Police State Preparation”, Paul Joseph Watson & Alex Jones, Prison Planet, October 12, 2005, http://www.prisonplanet.com/articles/october2005/121005slamsbush.htm
(19) “Sheehan: Distinct Chance Of Staged Attack, Martial Law”, Paul Joseph Watson, July 12, 2007, http://www.propagandamatrix.com/articles/july2007/120707distinctchance.htm
Het Volk versus De Regering
Door Mariella Konings
Nadat CNN in de zomer van 2007 in een opiniepeiling een dramatische neergang had geconstateerd in de goedkeuring over het beleid van Bush (30% voor), het Congres (25% voor), de Democraten (51%) en de Republikeinen (36%), plaats CNN het volgende opmerkelijke commentaar op haar website: “De nieuwe dynamiek in de Amerikaanse politiek is momenteel niet Democraat versus Republikein (…) De nieuwe dynamiek is het volk versus de regering.” (1)
Anders dan men ons wil doen geloven, behoren de Amerikanen tot de felste tegenstanders van Bush en de oorlog in Irak, en dit is vanaf het begin zo geweest. Nog nooit is er een dergelijke impopulaire regering geweest als die van George W. Bush, en nog nooit hebben de Amerikanen een dergelijk laag vertrouwen in hun president gehad.
De reden daarvan is omdat vrijwel alles wat de administratie gedaan heeft illegaal en crimineel is. Hun schandalen stijgen daarbij ver uit boven de gebruikelijke omkopingsschandalen, sexschandalen en lastercampagnes die ‘normale’ westerse regeringen kenmerkt. Wat opvalt aan de Bush administratie is de consistente wijze waarop zij keer op keer de Amerikaanse Grondwet, het Habeas Corpus, de Conventies van Genève, en de Universele Declaratie van de Rechten van de Mens hebben geschonden.
Terwijl de internationale gemeenschap er niet in slaagde hen verantwoordelijk te houden en miljoenen mensen wereldwijd voor de vrede demonstreerden, vochten linkse en rechtse politici in Amerika met mensenrechtenorganisaties tegen hun eigen regering, deserteerden hordes jonge Amerikaanse soldaten en lekten hoogstaande militairen naar de pers. En ondertussen stierven meer dan 2000 soldaten en kwamen meer dan een miljoen Irakese burgers door geweld om het leven. Maar niets leek de Bush administratie te kunnen stoppen.
En toen werd in de vroege ochtend van 31 december 2007 Saddam Hussein opgehangen. En vanaf dat moment voerde een nieuwe koers de boventoon. Want nu Saddam wegens oorlogsmisdaden geëxecuteerd was, waren ook Bush, Cheney en Blair aan de beurt om voor een oorlogstribunaal te verschijnen.
De voormalige premier van Maleisië, Mahathir Mohamed (1925) verwoordde het op 5 februari 2007 aldus: “Wat Bush en Blair hebben gedaan is erger wat Saddam heeft gedaan. Als het tribunaal Blair schuldig bevindt moeten we hem niet ophangen maar hij moet voor altijd het predikaat oorlogsmisdadiger dragen, moordenaar van kinderen, leugenaar. En Bush ook (…) Bush en Blair worden nu compleet veracht en veroordeeld door de wereld en hun eigen mensen. Er zouden overal frontale en profiel foto’s van hen als oorlogsmisdadigers opgehangen moeten worden. Zelfs historici moeten in geschiedenisboeken altijd naar hen verwijzen als oorlogsmisdadigers.” (2)
Rosie O’Donnell, comédienne en talkshow presentatrice zei over Bush: “Deze President is een soeverein land binnen gevallen in weerwil van de VN. Hij is in principe een oorlogsmisdadiger. Eerlijk waar. Hij zou berecht moeten worden in Den Haag.” (3)
Bush en Cheney kunnen via de Amerikaanse Grondwet verantwoordelijk gehouden kunnen worden voor hun misdaden. In Artikel II, Sectie 4 van die Amerikaanse Grondwet staat immers: “De President, Vice-president, en alle openbare ambtenaren van de Verenigde Staten zullen via afzetting uit het ambt verwijderd worden voor, en veroordeeld wegens, hoogverraad, omkoping, of andere zware misdaden en misdrijven.” (4)
Tim Robbins, acteur, regisseur: “Momenteel hebben we een media die moedwillig de zware misdaden en misdrijven van de president van de Verenigde Staten negeert. (Bush) heeft ons (de Irak) oorlog ingebracht met leugens waarvan hij wist dat het leugens waren (…) Zijn oorlog heeft meer al-Qaeda gerekruteerd dan Osama ooit voor mogelijk heeft gehouden (…) en toch roept niemand in de media voor zijn afzetting.” (3)
Op 26 september 2006 vond in de kelder van het Capitol een ontmoeting plaats waarbij de desastreuze situatie in Irak en de bedreigingen naar Iran werden besproken. De ontmoeting was georganiseerd door Congreslid Lynne Woolsey (D-CA), en de discussie werd geleid door Generaal in ruste William Odom. Terwijl 16 leden van het Congres de ontmoeting bijwoonden, vroeg Congreslid Maurice Hinchey (D-NY) aan Generaal Odom: “Hoe komen we eruit?” Hierop antwoordde Odom: “Wel, de Grondwet geeft het Huis het recht om af te zetten.” (5)
Sindsdien ageren steeds meer politici en beroemdheden voor het afzetten en veroordelen van Bush wegens oorlogsmisdaden.
Zo uitte acteur en regisseur Sean Penn in maart 2007 zijn woede over de Bush administratie in een discussieprogramma met Bill Maher. Een getormenteerde Penn, eerst fel voorstander van de oorlog tegen Irak en vervolgens een overtuigd tegenstander, wees op het bedrog dat gepleegd werd om de oorlog met Irak in te gaan: “… je hebt iemand – George Tenet – die in zijn boek erkent dat hij wist dat de administratie de Amerikaanse mensen een situatie inluisde waar jonge mannen en vrouwen van dit land en anderen worden vermoord, dus dan moeten George Tenet en Dick Cheney en Condoleezza Rice en George Bush en anderen in de fucking gevangenis zitten!” (applaus van het publiek). (6)
Regisseur Michael Moore verscheen na de première van zijn film ‘SiCKO’ in 2007 in het programma ‘Hardball Plaza’ op MSNBC, en oogstte met zijn opmerking dat Bush en Cheney afgezet moeten worden grote bijval uit het publiek. Vraag: “Michael Moore (…) zou de president via een officiële veroordeling gestraft moeten worden voor de slechte inlichtingen die we kregen toen we de oorlog ingingen?” Michael Moore: “Ja, en hij moet afgezet worden, en...” Vraag: “Zoals in de gevangenis gestopt worden wegens oorlogsmisdaden?” Michael Moore: “Ja (applaus), uiteindelijk denk ik dat we een proces in dit land nodig hebben waar Mr. Cheney en Mr. Bush voorgeleid zullen worden op aanklacht van het veroorzaken van de dood van zo veel mensen. Dit is echt iets dat, eh, als dit ook maar enig ander land was, of als een ander land dit deed, dan zouden we achter hen aangaan.” (7)
Richard Dreyfuss, acteur, merkte op: “Tenzij je bereid bent om marteling als onderdeel van de normale Amerikaanse politieke lexicon te aanvaarden, tenzij je bereid bent te accepteren dat het verlaten van de Conventie van Geneve goed en prima is, (tenzij) je de uitbreiding van afluisteren aanvaardt als de normale gang van zaken, dan is de enige manier om dit nu uit te drukken het omarmen van het moeilijke en misschien beschamende proces van afzetting.” (3)
Lawrence Wilkerson, de voormalige stafchef van Colin Powell, zei in het radioprogramma ‘On Point’ op 10 mei 2007: “De taal in de (Grondwet) over afzetting is fijn en precies – het is voor zware misdaden en misdrijven. Vergelijk je Bill Clinton’s fratsen waarvoor hij werd afgezet met George Bush’s zware misdaden en misdrijven, of Dick Cheney’s zware misdaden en misdrijven, dan denk ik dat die in aanzien verbleken.” (8)
Rocky Anderson, de burgemeester van Salt Lake City, in een interview op 25 juni, 2007, met Democracy Now: “… ik hoor het momenteel van mensen in actieve dienst zelf: we moeten deze oorlog stoppen. We bereiken helemaal niets. We werken tegen ons eigen belang in en hebben zelfs goede Republikeinen die al heel lang lid zijn die naar me toe komen en, meestal fluisterend – je ziet ze niet schreeuwend op straat, hoewel sommigen nu naar de demonstraties komen – ze zeggen me, ‘Je hebt helemaal gelijk. Deze president verwoest het land. Hij moet gaan’.” (9)
Lee Iacocca (1924), de beroemde hoogbejaarde Amerikaanse industrieel die Chrysler uit het slop trok en president van Ford was, gaat tekeer tegen de administratie van Bush in zijn nieuwe boek ‘Waar zijn alle leiders gebleven?’:
“Genoeg gehad? Ben ik de enige kerel in dit land die er genoeg van heeft wat er gebeurt? Waar is verdomme onze woede? We zouden moord en brand moeten schreeuwen. We hebben een groep clowns die geen idee hebben die ons schip van de staat recht op een klif afsturen, we hebben bedrijfsgangsters die ons blind stelen, en we kunnen niet eens na een orkaan opruimen laat staan een hybride auto bouwen. Maar in plaats van kwaad te worden zit iedereen erbij en knikt met het hoofd wanneer de politici zeggen, ‘We blijven doorgaan.’ We blijven doorgaan? Laat me niet lachen. Dit is Amerika, niet de verdomde Titanic. Ik zal je een soundbite geven: Gooi die eikels eruit! Je denkt misschien dat ik seniel aan het worden ben, dat ik ze niet meer op een rijtje heb, en misschien is dat zo. Maar iemand moet iets zeggen. Ik herken dit land amper nog. De President van de Verenigde Staten heeft een vrijbrief gekregen om de Grondwet te negeren, om onze telefoons af te luisteren, en ons de oorlog in te leiden gebaseerd op een stapel leugens. Het Congres reageert op record verliezen door een enorme belasting aftrek voor de rijken goed te keuren (bedankt, maar ik heb het niet nodig). De meest beroemde zakenmannen zijn niet de vernieuwers maar de kerels in handboeien (…) ik heb er genoeg van. Hoe zit het met jou? Ik ga nog een stap verder. Jij kunt jezelf niet vaderlandslievend noemen als je niet woest bent. Dit is een gevecht dat ik wil aangaan en waar ik klaar voor ben. Mijn vrienden zeggen dat ik moet kalmeren. Ze zeggen, ‘Lee, je bent twee-en-tachtig jaar oud. Laat de woede aan de jonge mensen over.’ En dat zou ik met alle liefde doen, zodra ik ze voor vijf seconden weg kan trekken bij hun iPods en hun aandacht krijg. Ik spreek op omdat het mijn patriottische plicht is. Ik denk dat mensen naar me zullen luisteren. Ze zeggen dat ik de reputatie van recht door zee heb. Dus ik zal jullie zeggen hoe ik het zie, en het is niet fraai, maar het is tenminste echt. Ik hoop een gevoelige snaar te raken bij die jonge mensen die zeggen dat ze niet stemmen omdat ze niet geloven dat politici hun belangen vertegenwoordigen. Hee Amerika, word wakker! Deze gasten werken voor ons. Wie zijn deze kerels helemaal? Waarom zitten we in deze puinhoop? Hoe kwamen we opgescheept te zitten met deze groep in Washington? Nou, we kozen voor hen, tenminste, sommigen van ons. Maar ik zal jullie zeggen wat we niet hebben gedaan. We hebben er niet mee ingestemd om de Grondwet af te schaffen. We hebben er niet mee ingestemd om te stoppen met het stellen van vragen, of het eisen van antwoorden. Sommigen van ons zijn doodmoe en kotsmisselijk van mensen die vrijheid van meningsuiting hoogverraad noemen. Waar ik vandaan kom noemen we dat een dictatuur, geen democratie.” (10)
De gevierde onderzoeksjournalist Seymour Hersh, winnaar van de Pulitzer Prijs, zei in een toespraak voor studenten over Bush en Cheney:“Deze gasten zijn eng als de pest.” (applaus). Op de vraag uit het publiek wat gedaan kan worden om hen te stoppen: “Je moet veranderen, je moet een coup hebben. Zet deze kerel af, hij gaat niet met de Iranezen praten.” (11)
Ralph Nader (1934), die meermalen meedeed aan de Amerikaanse presidentsverkiezingen, werd op 6 oktober 2007 in Washington geïnterviewd door Amy Goodman. Op Goodman’s vraag, “Is George Bush nog belangrijk?” antwoordde Ralph Nader bevestigend: “Ja hij is belangrijk want hij is een gevaar voor de nationale veiligheid. Hij is een vernietiger van onze Grondwet, hij is een schenner van onze wetten. Een terugdraaier van onze regulaties. Hij is oorlogszuchtig, hij is een oorlogsmisdadiger, letterlijk, een oorlogsmisdadiger en hij is nog steeds de baas. En zoals ik een poos geleden zei, hij is een gigantisch bedrijf in het Witte Huis dat zich maskeert als een menselijk wezen. Hoewel ik soms twijfels heb over dat ‘menselijk’. Ik denk dat het niet mogelijk is een obsessiever, dwangmatiger persoon te vinden met zoveel minachting voor de tradities van ons land.” (12)
Voormalig Assistent Minister van Financiën onder Reagan, voormalig redacteur van de Wall Street Journal opinie pagina en medewerker van de National Review, Paul Craig Roberts, schrijft in juli 2007: “De Amerikaanse mensen werden bedrogen en misleid om twee invasies te steunen die oorlogsmisdaden zijn onder de Nuremberg standaard (...) Bush’ en Cheney’s leugens en aanvallen op de Amerikaanse Grondwet en de Amerikaanse burgervrijheid, hun plannen om Iran aan te vallen, en de oorlogsmisdaden waarvoor zij verantwoordelijk zijn geven een open en klare zaak voor hun afzetting. De laatste peilingen tonen dat 54% van de Amerikanen de afzetting van Vice-president Cheney steunt, met slechts 40% tegen. Bush hangt aan een zijden draadje met 45% voorkeur voor zijn afzetting en 46% tegen. Maar Democraten, net als Republikeinen, hebben het electoraat verzaakt en weigeren om hun plicht te doen. Congres is een schepsel van speciale belangen geworden en vertegenwoordigt niet langer de Amerikanen. Het is duidelijk, er is een nieuwe manier nodig om incompetente en dictatoriale presidenten en vice-presidenten te verwijderen (…) Als Amerika een democratie wenst te blijven, hebben de mensen hernieuwde krachten nodig om ‘regering van de mensen, door de mensen en voor de mensen’ aansprakelijk te houden. Een manier om dit te doen is door een motie van vertrouwen door de mensen. De vraag kan in een nationaal referendum gesteld worden: ‘Zal de President aanblijven?’ ‘Zal de Vice-president aanblijven?’ (…) Als de Amerikaanse mensen niet langer op gekozen functionarissen kunnen vertrouwen om te reageren op de publieke opinie, moeten de mensen doen wat ze kunnen om de macht terug in hun handen te krijgen voordat ze de onderdanen worden van tirannen.” (13)
~ Oktober 2007 ~
Bronnen:
(1) “It’s the people vs. the government, new poll suggests”, CNN, June 29, 2007, http://www.cnn.com/2007/POLITICS/06/29/schneider.angry.voters/index.html?eref=rss_topstories
(2) “Mahathir fires war crimes volley at Bush”, Gulf Times, feb 6, 2007, http://www.gulf-times.com/site/topics/article.asp?cu_no=2&item_no=131231&version=1&template_id=45&parent_id=25
(3) “Celebrity Lunacy”, http://wallofshamearchives.blogspot.com/2007/02/celebrity-lunacy.html
(4) “The Constitution Of The United States”, http://www.archives.gov/national-archives-experience/charters/constitution.html
http://www.law.cornell.edu/constitution/constitution.overview.html
(5) “Lt. Gen. Odom Speaks Truth In US Capitol Basement”, David Swanson, sept 27, 06, http://www.afterdowningstreet.org/node/14319
http://www.scoop.co.nz/stories/HL0609/S00384.htm
(6) Youtube, http://nl.youtube.com/watch?v=9d-_D15ebJY
(7) Youtube, http://nl.youtube.com/watch?v=TkX5p8-ns1A
(8) “Former Powell aide says Bush, Cheney guilty of ‘high crimes’”, Nick Juliano, May 10, 2007,
http://rawstory.com/news/2007/Former_Powell_aide_says_Bush_Cheney_0510.html
(9) “Salt Lake City Mayor Rocky Anderson Slams His Friend Mitt Romney for "Flip-Flopping" on Abortion, Stem Cell Research, Torture in Attempt to Win GOP Presidential Nomination”, Democracy Now, June 25, 2007, http://www.democracynow.org/article.pl?sid=07/06/25/1421228
(10) “Iacocca: Where Have All the Leaders Gone?”, Lee Iacocca and Catherine Whitney, 2007, http://depression2.tv/d2/node/261
(11) “Seymour Hersh details Bush-Cheney’s lunatic plans for Iran”, Information Clearing House, June 29, 2007, http://www.ichblog.eu/content/view/1801/1/
(12) Youtube, http://www.youtube.com/watch?v=q1wxoEqPncI
(13) “A Reform to Restore the People’s Power”, Paul Craig Roberts, July 13, 2007, Information Clearing House, http://www.informationclearinghouse.info/article18009.htm
Nadat CNN in de zomer van 2007 in een opiniepeiling een dramatische neergang had geconstateerd in de goedkeuring over het beleid van Bush (30% voor), het Congres (25% voor), de Democraten (51%) en de Republikeinen (36%), plaats CNN het volgende opmerkelijke commentaar op haar website: “De nieuwe dynamiek in de Amerikaanse politiek is momenteel niet Democraat versus Republikein (…) De nieuwe dynamiek is het volk versus de regering.” (1)
Anders dan men ons wil doen geloven, behoren de Amerikanen tot de felste tegenstanders van Bush en de oorlog in Irak, en dit is vanaf het begin zo geweest. Nog nooit is er een dergelijke impopulaire regering geweest als die van George W. Bush, en nog nooit hebben de Amerikanen een dergelijk laag vertrouwen in hun president gehad.
De reden daarvan is omdat vrijwel alles wat de administratie gedaan heeft illegaal en crimineel is. Hun schandalen stijgen daarbij ver uit boven de gebruikelijke omkopingsschandalen, sexschandalen en lastercampagnes die ‘normale’ westerse regeringen kenmerkt. Wat opvalt aan de Bush administratie is de consistente wijze waarop zij keer op keer de Amerikaanse Grondwet, het Habeas Corpus, de Conventies van Genève, en de Universele Declaratie van de Rechten van de Mens hebben geschonden.
Terwijl de internationale gemeenschap er niet in slaagde hen verantwoordelijk te houden en miljoenen mensen wereldwijd voor de vrede demonstreerden, vochten linkse en rechtse politici in Amerika met mensenrechtenorganisaties tegen hun eigen regering, deserteerden hordes jonge Amerikaanse soldaten en lekten hoogstaande militairen naar de pers. En ondertussen stierven meer dan 2000 soldaten en kwamen meer dan een miljoen Irakese burgers door geweld om het leven. Maar niets leek de Bush administratie te kunnen stoppen.
En toen werd in de vroege ochtend van 31 december 2007 Saddam Hussein opgehangen. En vanaf dat moment voerde een nieuwe koers de boventoon. Want nu Saddam wegens oorlogsmisdaden geëxecuteerd was, waren ook Bush, Cheney en Blair aan de beurt om voor een oorlogstribunaal te verschijnen.
De voormalige premier van Maleisië, Mahathir Mohamed (1925) verwoordde het op 5 februari 2007 aldus: “Wat Bush en Blair hebben gedaan is erger wat Saddam heeft gedaan. Als het tribunaal Blair schuldig bevindt moeten we hem niet ophangen maar hij moet voor altijd het predikaat oorlogsmisdadiger dragen, moordenaar van kinderen, leugenaar. En Bush ook (…) Bush en Blair worden nu compleet veracht en veroordeeld door de wereld en hun eigen mensen. Er zouden overal frontale en profiel foto’s van hen als oorlogsmisdadigers opgehangen moeten worden. Zelfs historici moeten in geschiedenisboeken altijd naar hen verwijzen als oorlogsmisdadigers.” (2)
Rosie O’Donnell, comédienne en talkshow presentatrice zei over Bush: “Deze President is een soeverein land binnen gevallen in weerwil van de VN. Hij is in principe een oorlogsmisdadiger. Eerlijk waar. Hij zou berecht moeten worden in Den Haag.” (3)
Bush en Cheney kunnen via de Amerikaanse Grondwet verantwoordelijk gehouden kunnen worden voor hun misdaden. In Artikel II, Sectie 4 van die Amerikaanse Grondwet staat immers: “De President, Vice-president, en alle openbare ambtenaren van de Verenigde Staten zullen via afzetting uit het ambt verwijderd worden voor, en veroordeeld wegens, hoogverraad, omkoping, of andere zware misdaden en misdrijven.” (4)
Tim Robbins, acteur, regisseur: “Momenteel hebben we een media die moedwillig de zware misdaden en misdrijven van de president van de Verenigde Staten negeert. (Bush) heeft ons (de Irak) oorlog ingebracht met leugens waarvan hij wist dat het leugens waren (…) Zijn oorlog heeft meer al-Qaeda gerekruteerd dan Osama ooit voor mogelijk heeft gehouden (…) en toch roept niemand in de media voor zijn afzetting.” (3)
Op 26 september 2006 vond in de kelder van het Capitol een ontmoeting plaats waarbij de desastreuze situatie in Irak en de bedreigingen naar Iran werden besproken. De ontmoeting was georganiseerd door Congreslid Lynne Woolsey (D-CA), en de discussie werd geleid door Generaal in ruste William Odom. Terwijl 16 leden van het Congres de ontmoeting bijwoonden, vroeg Congreslid Maurice Hinchey (D-NY) aan Generaal Odom: “Hoe komen we eruit?” Hierop antwoordde Odom: “Wel, de Grondwet geeft het Huis het recht om af te zetten.” (5)
Sindsdien ageren steeds meer politici en beroemdheden voor het afzetten en veroordelen van Bush wegens oorlogsmisdaden.
Zo uitte acteur en regisseur Sean Penn in maart 2007 zijn woede over de Bush administratie in een discussieprogramma met Bill Maher. Een getormenteerde Penn, eerst fel voorstander van de oorlog tegen Irak en vervolgens een overtuigd tegenstander, wees op het bedrog dat gepleegd werd om de oorlog met Irak in te gaan: “… je hebt iemand – George Tenet – die in zijn boek erkent dat hij wist dat de administratie de Amerikaanse mensen een situatie inluisde waar jonge mannen en vrouwen van dit land en anderen worden vermoord, dus dan moeten George Tenet en Dick Cheney en Condoleezza Rice en George Bush en anderen in de fucking gevangenis zitten!” (applaus van het publiek). (6)
Regisseur Michael Moore verscheen na de première van zijn film ‘SiCKO’ in 2007 in het programma ‘Hardball Plaza’ op MSNBC, en oogstte met zijn opmerking dat Bush en Cheney afgezet moeten worden grote bijval uit het publiek. Vraag: “Michael Moore (…) zou de president via een officiële veroordeling gestraft moeten worden voor de slechte inlichtingen die we kregen toen we de oorlog ingingen?” Michael Moore: “Ja, en hij moet afgezet worden, en...” Vraag: “Zoals in de gevangenis gestopt worden wegens oorlogsmisdaden?” Michael Moore: “Ja (applaus), uiteindelijk denk ik dat we een proces in dit land nodig hebben waar Mr. Cheney en Mr. Bush voorgeleid zullen worden op aanklacht van het veroorzaken van de dood van zo veel mensen. Dit is echt iets dat, eh, als dit ook maar enig ander land was, of als een ander land dit deed, dan zouden we achter hen aangaan.” (7)
Richard Dreyfuss, acteur, merkte op: “Tenzij je bereid bent om marteling als onderdeel van de normale Amerikaanse politieke lexicon te aanvaarden, tenzij je bereid bent te accepteren dat het verlaten van de Conventie van Geneve goed en prima is, (tenzij) je de uitbreiding van afluisteren aanvaardt als de normale gang van zaken, dan is de enige manier om dit nu uit te drukken het omarmen van het moeilijke en misschien beschamende proces van afzetting.” (3)
Lawrence Wilkerson, de voormalige stafchef van Colin Powell, zei in het radioprogramma ‘On Point’ op 10 mei 2007: “De taal in de (Grondwet) over afzetting is fijn en precies – het is voor zware misdaden en misdrijven. Vergelijk je Bill Clinton’s fratsen waarvoor hij werd afgezet met George Bush’s zware misdaden en misdrijven, of Dick Cheney’s zware misdaden en misdrijven, dan denk ik dat die in aanzien verbleken.” (8)
Rocky Anderson, de burgemeester van Salt Lake City, in een interview op 25 juni, 2007, met Democracy Now: “… ik hoor het momenteel van mensen in actieve dienst zelf: we moeten deze oorlog stoppen. We bereiken helemaal niets. We werken tegen ons eigen belang in en hebben zelfs goede Republikeinen die al heel lang lid zijn die naar me toe komen en, meestal fluisterend – je ziet ze niet schreeuwend op straat, hoewel sommigen nu naar de demonstraties komen – ze zeggen me, ‘Je hebt helemaal gelijk. Deze president verwoest het land. Hij moet gaan’.” (9)
Lee Iacocca (1924), de beroemde hoogbejaarde Amerikaanse industrieel die Chrysler uit het slop trok en president van Ford was, gaat tekeer tegen de administratie van Bush in zijn nieuwe boek ‘Waar zijn alle leiders gebleven?’:
“Genoeg gehad? Ben ik de enige kerel in dit land die er genoeg van heeft wat er gebeurt? Waar is verdomme onze woede? We zouden moord en brand moeten schreeuwen. We hebben een groep clowns die geen idee hebben die ons schip van de staat recht op een klif afsturen, we hebben bedrijfsgangsters die ons blind stelen, en we kunnen niet eens na een orkaan opruimen laat staan een hybride auto bouwen. Maar in plaats van kwaad te worden zit iedereen erbij en knikt met het hoofd wanneer de politici zeggen, ‘We blijven doorgaan.’ We blijven doorgaan? Laat me niet lachen. Dit is Amerika, niet de verdomde Titanic. Ik zal je een soundbite geven: Gooi die eikels eruit! Je denkt misschien dat ik seniel aan het worden ben, dat ik ze niet meer op een rijtje heb, en misschien is dat zo. Maar iemand moet iets zeggen. Ik herken dit land amper nog. De President van de Verenigde Staten heeft een vrijbrief gekregen om de Grondwet te negeren, om onze telefoons af te luisteren, en ons de oorlog in te leiden gebaseerd op een stapel leugens. Het Congres reageert op record verliezen door een enorme belasting aftrek voor de rijken goed te keuren (bedankt, maar ik heb het niet nodig). De meest beroemde zakenmannen zijn niet de vernieuwers maar de kerels in handboeien (…) ik heb er genoeg van. Hoe zit het met jou? Ik ga nog een stap verder. Jij kunt jezelf niet vaderlandslievend noemen als je niet woest bent. Dit is een gevecht dat ik wil aangaan en waar ik klaar voor ben. Mijn vrienden zeggen dat ik moet kalmeren. Ze zeggen, ‘Lee, je bent twee-en-tachtig jaar oud. Laat de woede aan de jonge mensen over.’ En dat zou ik met alle liefde doen, zodra ik ze voor vijf seconden weg kan trekken bij hun iPods en hun aandacht krijg. Ik spreek op omdat het mijn patriottische plicht is. Ik denk dat mensen naar me zullen luisteren. Ze zeggen dat ik de reputatie van recht door zee heb. Dus ik zal jullie zeggen hoe ik het zie, en het is niet fraai, maar het is tenminste echt. Ik hoop een gevoelige snaar te raken bij die jonge mensen die zeggen dat ze niet stemmen omdat ze niet geloven dat politici hun belangen vertegenwoordigen. Hee Amerika, word wakker! Deze gasten werken voor ons. Wie zijn deze kerels helemaal? Waarom zitten we in deze puinhoop? Hoe kwamen we opgescheept te zitten met deze groep in Washington? Nou, we kozen voor hen, tenminste, sommigen van ons. Maar ik zal jullie zeggen wat we niet hebben gedaan. We hebben er niet mee ingestemd om de Grondwet af te schaffen. We hebben er niet mee ingestemd om te stoppen met het stellen van vragen, of het eisen van antwoorden. Sommigen van ons zijn doodmoe en kotsmisselijk van mensen die vrijheid van meningsuiting hoogverraad noemen. Waar ik vandaan kom noemen we dat een dictatuur, geen democratie.” (10)
De gevierde onderzoeksjournalist Seymour Hersh, winnaar van de Pulitzer Prijs, zei in een toespraak voor studenten over Bush en Cheney:“Deze gasten zijn eng als de pest.” (applaus). Op de vraag uit het publiek wat gedaan kan worden om hen te stoppen: “Je moet veranderen, je moet een coup hebben. Zet deze kerel af, hij gaat niet met de Iranezen praten.” (11)
Ralph Nader (1934), die meermalen meedeed aan de Amerikaanse presidentsverkiezingen, werd op 6 oktober 2007 in Washington geïnterviewd door Amy Goodman. Op Goodman’s vraag, “Is George Bush nog belangrijk?” antwoordde Ralph Nader bevestigend: “Ja hij is belangrijk want hij is een gevaar voor de nationale veiligheid. Hij is een vernietiger van onze Grondwet, hij is een schenner van onze wetten. Een terugdraaier van onze regulaties. Hij is oorlogszuchtig, hij is een oorlogsmisdadiger, letterlijk, een oorlogsmisdadiger en hij is nog steeds de baas. En zoals ik een poos geleden zei, hij is een gigantisch bedrijf in het Witte Huis dat zich maskeert als een menselijk wezen. Hoewel ik soms twijfels heb over dat ‘menselijk’. Ik denk dat het niet mogelijk is een obsessiever, dwangmatiger persoon te vinden met zoveel minachting voor de tradities van ons land.” (12)
Voormalig Assistent Minister van Financiën onder Reagan, voormalig redacteur van de Wall Street Journal opinie pagina en medewerker van de National Review, Paul Craig Roberts, schrijft in juli 2007: “De Amerikaanse mensen werden bedrogen en misleid om twee invasies te steunen die oorlogsmisdaden zijn onder de Nuremberg standaard (...) Bush’ en Cheney’s leugens en aanvallen op de Amerikaanse Grondwet en de Amerikaanse burgervrijheid, hun plannen om Iran aan te vallen, en de oorlogsmisdaden waarvoor zij verantwoordelijk zijn geven een open en klare zaak voor hun afzetting. De laatste peilingen tonen dat 54% van de Amerikanen de afzetting van Vice-president Cheney steunt, met slechts 40% tegen. Bush hangt aan een zijden draadje met 45% voorkeur voor zijn afzetting en 46% tegen. Maar Democraten, net als Republikeinen, hebben het electoraat verzaakt en weigeren om hun plicht te doen. Congres is een schepsel van speciale belangen geworden en vertegenwoordigt niet langer de Amerikanen. Het is duidelijk, er is een nieuwe manier nodig om incompetente en dictatoriale presidenten en vice-presidenten te verwijderen (…) Als Amerika een democratie wenst te blijven, hebben de mensen hernieuwde krachten nodig om ‘regering van de mensen, door de mensen en voor de mensen’ aansprakelijk te houden. Een manier om dit te doen is door een motie van vertrouwen door de mensen. De vraag kan in een nationaal referendum gesteld worden: ‘Zal de President aanblijven?’ ‘Zal de Vice-president aanblijven?’ (…) Als de Amerikaanse mensen niet langer op gekozen functionarissen kunnen vertrouwen om te reageren op de publieke opinie, moeten de mensen doen wat ze kunnen om de macht terug in hun handen te krijgen voordat ze de onderdanen worden van tirannen.” (13)
~ Oktober 2007 ~
Bronnen:
(1) “It’s the people vs. the government, new poll suggests”, CNN, June 29, 2007, http://www.cnn.com/2007/POLITICS/06/29/schneider.angry.voters/index.html?eref=rss_topstories
(2) “Mahathir fires war crimes volley at Bush”, Gulf Times, feb 6, 2007, http://www.gulf-times.com/site/topics/article.asp?cu_no=2&item_no=131231&version=1&template_id=45&parent_id=25
(3) “Celebrity Lunacy”, http://wallofshamearchives.blogspot.com/2007/02/celebrity-lunacy.html
(4) “The Constitution Of The United States”, http://www.archives.gov/national-archives-experience/charters/constitution.html
http://www.law.cornell.edu/constitution/constitution.overview.html
(5) “Lt. Gen. Odom Speaks Truth In US Capitol Basement”, David Swanson, sept 27, 06, http://www.afterdowningstreet.org/node/14319
http://www.scoop.co.nz/stories/HL0609/S00384.htm
(6) Youtube, http://nl.youtube.com/watch?v=9d-_D15ebJY
(7) Youtube, http://nl.youtube.com/watch?v=TkX5p8-ns1A
(8) “Former Powell aide says Bush, Cheney guilty of ‘high crimes’”, Nick Juliano, May 10, 2007,
http://rawstory.com/news/2007/Former_Powell_aide_says_Bush_Cheney_0510.html
(9) “Salt Lake City Mayor Rocky Anderson Slams His Friend Mitt Romney for "Flip-Flopping" on Abortion, Stem Cell Research, Torture in Attempt to Win GOP Presidential Nomination”, Democracy Now, June 25, 2007, http://www.democracynow.org/article.pl?sid=07/06/25/1421228
(10) “Iacocca: Where Have All the Leaders Gone?”, Lee Iacocca and Catherine Whitney, 2007, http://depression2.tv/d2/node/261
(11) “Seymour Hersh details Bush-Cheney’s lunatic plans for Iran”, Information Clearing House, June 29, 2007, http://www.ichblog.eu/content/view/1801/1/
(12) Youtube, http://www.youtube.com/watch?v=q1wxoEqPncI
(13) “A Reform to Restore the People’s Power”, Paul Craig Roberts, July 13, 2007, Information Clearing House, http://www.informationclearinghouse.info/article18009.htm
Abonneren op:
Posts (Atom)